Abstract:
هدف پژوهش حاضر اعتباریابی مدل نظارت آموزشی برای آموزش و پرورش ایران می باشد که به روش کیفی- کمی انجام شد. جامعه آماری پژوهش از یک سو تمامی کشورهای پیشرو در زمینه نظارت آموزشی و از طرف دیگر تمامی مدیران مقاطع تحصیلی و گروههای آموزشی می باشد. در فاز اول پژوهش (بخش کیفی) نمونه گیری براساس فراوانی مشاهده شده پرتکرار درباره مولفه ها و در فاز دوم پژوهش (بخش کمی) با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای با تعداد 380 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی فهرست های کنترلی و فیش برداری از تمامی اسناد و مدارک بالادستی و پژوهش های کشورهای منتخب و در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته نظارت آموزشی می باشد. جهت تعیین روایی و پایایی در بخش کیفی از اشباع نظری و در بخش کمی از آلفای کرانباخ بهره گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی از تکنیک تحلیل محتوا برای دسته بندی مولفه ها و در بخش کمی از تحلیل عاملی تاییدی مرتبه 1 و 2 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مولفه های رهبری آموزشی، مدیریت آموزشی، کیفیت آموزشی، تدریس و یادگیری، پژوهش محوری و حمایت اجتماعی اجزای اصلی مدل مفهومی نظارت آموزشی هستند و همچنین نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که مدل طراحی شده از نظر خبرگان و صاحبنظران آموزش و پرورش دارای اعتبار و از برازش لازم جهت اجرا برخوردار است.
Machine summary:
نتایج پژوهش نشان داد که مولفه های رهبری آموزشی، مدیریت آموزشی، کیفیت آموزشی، تدریس و یادگیری، پژوهش محوری و حمایت اجتماعی اجزای اصلی مدل مفهومی نظارت آموزشی هستند و همچنین نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که مدل طراحی شده از نظر خبرگان و صاحبنظران آموزش و پرورش دارای اعتبار و از برازش لازم جهت اجرا برخوردار است .
با توجه به اهمیت آموزش و پرورش و نقش مهم آن در ادامه ی حیات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جامعه و تربیت نیروی انسانی مورد نیاز جامعه ، باید درصد زیادی از امکانات ، نیروها و سرمایه های دولت به این نهاد اختصاص داده شود، تا با استفاده از این نیروها و سرمایه ها، آموزش و پرورش بتواند جوابگوی نیازهای جامعه باشد (٢٠١٢,Yahyaei Mahini) رسیدن به این مقصود با توجه به محدود بودن منابع ، مستلزم آن است که برنامه ریزان آموزشی، از یک سیستم نظارت و ارزیابی مناسب بهره مند باشند، امروزه اهمیت این موضوع باعث شده تا نهاد تعلیم و تربیت ، بخشی را به نام نظارت و راهنمایی آموزشی در خود به وجود آورد تا برای بهبود کیفیت و استفاده ی صحیح از این امکانات و همچنین ارائۀ روش های جدید در امر مهم آموزش به معلمان کمک کند (٢٠٠٨,Eriksson).
The Effects of Clinical Supervision on the Teaching Performance of Secondary School Teachers, Procedia - Social and Behavioral Sciences, Volume 93, 21 October 2013, Pages 35-39.
(
, 
, 
)
