Abstract:
هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بههمراه مصرف مکمل کلرلا بر فعالیت کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در قلب موشهای صحرایی نر دیابتی بود. تعداد50 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار 14-12 هفتهای، با میانگین وزن 10 ± 220 گرم در قفسهای پلیکربنات با شرایط دمایی 22-20 درجة سانتیگراد و رطوبت نسبی 10 ± 45 چرخة روشنایی/ تاریکی 12:12 ساعت، با دسترسی آزاد به آب و غذای ویژة موشهای آزمایشگاهی نگهداری شده بودند. این موشها پس از یک هفته آشناسازی با محیط آزمایشگاه بهطور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند (چهار گروه دیابتی و یک گروه غیردیابتی): تمرین، مکمل، تمرین + مکمل، کنترل دیابتی و کنترل غیردیابتی. برنامة تمرینی در هشت هفته که با سرعت 21-10 متر در دقیقه و مدت زمان 50-10 دقیقه بود، اجرا شد. القای دیابت با یکبار تزریق درونصفاقی محلول استروپتوزوسین (STZ)حلشده در بافر سیترات 1/0 مولار و به میزان 55 میلیگرم بهازای هر کیلوگرم وزن بدن انجام شد. آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز به روش الایزا اندازهگیری شدند. برای تحلیل دادهها از تحلیل واریانس عاملی (2×2) استفاده شد. تمامی مداخلات (کلرلا، تمرین و تمرین مکمل) منجر به کاهش مقدار گلوکز خون در موشهای دیابتی شدند. نتایج پژوهش نشان داد که بعد از دورة مداخله، مقدار فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در همة گروههای دیابتی بهطور معناداری کمتر از موشهای سالم غیردیابتی بود و همچنین، هر سه نوع مداخله مانع کاهش فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز ناشی از دیابت شده بود. هرچند تفاوتی بین مقدار تأثیر تمرین با مکمل وجود نداشت، اثر تجمعی مصرف مکمل همراه با تمرین سبب میشود که اثرگذاری گروه توأم در جلوگیری از کاهش مقدار فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز، بهتر از هر دو مداخلة تمرین و مکمل بهتنهایی باشد؛بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که هشت هفته مکملسازی کلرلا، تمرین هوازی و مکملسازی کلرلا همراه با تمرین هوازی، مانع کاهش فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز ناشی از دیابت در بافت قلبی موشهای صحرایی نر است.
Machine summary:
استادیار فیزیولوژی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، گروه علوم پایة دامپزشکی، تبریز، ایران تاریخ دریافت: 29/04/1396 تاریخ پذیرش: 11/11/1396 چکیده هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بههمراه مصرف مکمل کلرلا بر فعالیت کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در قلب موشهای صحرایی نر دیابتی بود.
نتایج پژوهش نشان داد که بعد از دورة مداخله، مقدار فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در همة گروههای دیابتی بهطور معناداری کمتر از موشهای سالم غیردیابتی بود و همچنین، هر سه نوع مداخله مانع کاهش فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز ناشی از دیابت شده بود.
هرچند تفاوتی بین مقدار تأثیر تمرین با مکمل وجود نداشت، اثر تجمعی مصرف مکمل همراه با تمرین سبب میشود که اثرگذاری گروه توأم در جلوگیری از کاهش مقدار فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز، بهتر از هر دو مداخلة تمرین و مکمل بهتنهایی باشد؛ بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که هشت هفته مکملسازی کلرلا، تمرین هوازی و مکملسازی کلرلا همراه با تمرین هوازی، مانع کاهش فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز ناشی از دیابت در بافت قلبی موشهای صحرایی نر است.
ازیکسو، فعالیتهای ورزشی با افزایش فشار اکسایشی، احتمال تشکیل رادیکالهای آزاد مضر را افزایش میدهند؛ اما ازسویدیگر، با القای آنزیمهای ضداکسایشی، سبب کاهش رادیکالهای آزاد نیز میشوند (19)؛ برای مثال، فرزانگی و همکاران (2014) گزارش کردند که شش هفته تمرین شنا باعث افزایش سطح کاتالاز و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز قلبی در موشهای دیابتی میشود (18)؛ بنابراین، فعالیت ورزشی هوازی میتواند بهعنوان یک رویکرد برای تقویت سیستم آنتیاکسیدانتی استفاده شود.
Effect of swimming training and arbutin supplement on cardiac antioxidant enzymes and oxidative stress in diabetic rats.