Abstract:
زندگی ایرانی- اسلامی ویژگیهای خاصی دارد که از جملة آنها میتوان به مهماننوازی بعنوان
بخشی از فرهنگ شفاهی و ناملموس اقوام ایرانی اشاره کرد و تجلی آن را در ادبیات» هنرء شعرء
موسیقی» آداب و رسوم اقلیمی میتوان مشاهده کرد. فرهنگ و ادبیات اقوام ایرانی» مهمان و
مهمانی و صفت مهماننوازی را بشکل ویژهیی مورد توجه قرار داده است. این موضوع مورد
توجه ایرانشناسان» گردشگران و جهانگردان واقع شده و میتواند بعنوان یک عنصر اثرگذار
فرهنگی- اجتماعی و اقتصادی- سیاسی تلقی گردد. به این ترتیب دانش- صنعت گردشگری باید
برای کسب و کار پررونق و موفق بعنوان آیینه تجلی شخصیت جهانی مردم ایران» به موضوع مهم
مهماننوازی توجهی شایان داشته باشد. مهماننوازی ایرانیان از دیرباز در سفرنامههاء مستندها و
مصاحبههای گردشگران بعنوان سفیران بازگشته از ایران» بعنوان جاذبه برتر شناخته شده است.
نوشتار حاضر بر پایه مطالعات مردمشناسی» مهماننوازی را بعنوان یکی از رفتارهای پسندیده و
اخلاقی زندگی ایرانی» در فرهنگ عامه مورد پژوهش قرار داده» درصدد است با توجّه به عناصر
قومشناسانه رابطة آن را با فرایند جذب گردشگر نمایانتر سازد.
Machine summary:
به اين ترتيب دانش - صنعت گردشگري بايد براي کسب و کار پررونق و موفق بعنوان آيينه تجلي شخصيت جهاني مردم ايران ، به موضوع مهم مهمان نوازي توجهي شايان داشته باشد.
مهمان نوازي يکي از اين صفات ارزنده يي است که بخش مهمي از فرهنگ شفاهي و مکتوب ، ادبيات و اصول اجتماعي و روشهاي اندرزي را در زندگي ايراني - اسلامي مردم به خود اختصاص ميدهد.
بررسي همه جانبة اين مسئله از مقال نوشتار حاضر خارج است ولي ميتوان با ارائة نمونه هايي از مهمان نوازي ايراني ، اهميت اين رفتار اجتماعي را با توجه به صنعت گردشگري بيان کرد.
در متون نثر هم مبحث مهماني جايگاه مهمي دارد: قابوس نامه (کاووس نامه اثر امير عنصرالمعالي کيکاووس ابن اسکندر ابن وشمگير زياري ) باب دوازدهم کتاب خود را به آيين مهمان کردن و مهمان شدن اختصاص داده است و در آن نوع تعارفها، همراهي ميزبان با مهمان ، خوراکيها و بايد و نبايدهاي اين سنت را براي فرزندش يادآوري ميکند.
در حوزه رفتارشناسي قومي با توجه به ويژگيهاي اقليمي سرزمين و مردم ساکن نواحي شرق و غرب ، جنوب و شمال ايران ، شيوه هاي دقيق و بسيار گسترده يي وجود دارد که با عنايت به موضوع بحث ، مهماني و مهمان نوازي جايگاهي بس رفيع دارد و همه اقوام ايراني به فراخور نوع زندگي شهري ، روستايي و يا عشايري خود براي ايجاد رضايت مهمان تلاش ميکنند.