Abstract:
بر اساس تئوری های نوین مالی، عواملی که باید برای انتخاب یک پرتفوی مناسب مد نظر قرار گیرند از اهمیت به سزایی برخوردارند. در مرحله اول این پژوهش از الگوی سود باقیمانده به عنوان معیاری برای ارزش گذاری سهام شرکت ها استفاده شده است. در فرایند ارزش گذاری، شرکت ها به دو گروه تقسیم می شوند؛ گروهی که ارزش آن ها بیشتر از قیمت بازارشان است و گروهی که ارزش شان کمتر از قیمت بازارشان است. این پژوهش در مرحله دوم و با تشکیل پرتفوی از سهام هر یک از گروه ها به دنبال بررسی این مسئله است که عملکرد پرتفوی متشکل از سهام کدام یک از این دو گروه عملکرد بهتری دارد. بدین منظور بعد از مطالعه 92 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله سال های 88- 83 و ارزش گذاری آن ها به روش سود باقیمانده، شرکت ها به دو گروه تقسیم بندی شده اند. از طریق تشکیل تعداد 1500 پرتفوی از هر گروه و تشکیل مرز کارا از این پرتفوها، معناداری اختلاف بین بازده پرتفوهای این دو گروه در سطوح ریسک مختلف مورد آزمون قرار گرفته است. بر اساس یافته اصلی پژوهش، شرکت هایی که ارزش آن ها کمتر از قیمت بازارشان به دست می آید، لزوما شرکت های کم بازدهی نیستند و می توان از آن ها پرتفویی مناسب ساخت. هم چنین از الگوی ارزش گذاری سود باقیمانده به شرطی می توان به عنوان معیاری برای انتخاب پرتفوی استفاده کرد که سطح ریسکی که سرمایه گذار حاضر است تحمل کند، معین باشد.
Machine summary:
در مرحله اول اين پژوهش از الگوي سود باقيمانده به عنوان معياري براي ارزش گذاري سهام شرکت ها استفاده شده است .
هم چنين از الگوي ارزش گذاري سود باقيمانده به شرطي ميتوان به عنوان معياري براي انتخاب پرتفوي استفاده کرد که سطح ريسکي که سرمايه گذار حاضر است تحمل کند، معين باشد.
اين پژوهش درصدد است با معيار ارائه شده توسط فرانکل و لي براي روش سود باقيمانده ، شرکت ها را ارزش گذاري کند و اين مسئله را بررسي نمايد که بهينه سازي پرتفوي بعد از فرايند ارزش گذاري و در مرحله تصميم گيري، چگونه ميتواند تاثيرگذار باشد.
هدف ديگر اين پژوهش ، بررسي ريسک و بازده هر دو گروه از شرکت ها با تشکيل پرتفويي از آن هاست تا مشخص شود که عملکرد پرتفوي شرکت هايي که ارزش ذاتي آن ها کمتر از قيمت بازارشان است ، چگونه خواهد بود.
آمار توصيفي علامت کمينه بيشينه ميانگين ميانه انحراف (به تصویر صفحه رجوع شود) در پژوهش حاضر ٩٢ شرکت مورد مطالعه به روش سود باقيمانده و با معيار ارائه شده توسط فرانکل و لي ارزش گذاري شدند.
شرکت هايي که بيشتر از قيمت بازار ارزش گذاري شده اند، براي خريد مناسب هستند و ريسک آن ها پايين تر است و انتظار ميرود پرتفوي آن ها در سطوح ريسک پايين تر بازده بالاتري داشته باشد.
اصليترين نتيجه اين پژوهش آن است که از سهام شرکت هاي گروه دوم (که قيمت بازار آن ها بيشتر از ارزش محاسبه شده است ) نيز ميتوان پرتفويي تشکيل داد که بازدهي بالاتر از سهام شرکت هاي گروه اول داشته باشد.