Abstract:
هدف از پژوهش حاضر، مطالعة تاثیر دو شیوه تمرین «تناوبی با شدت زیاد» (HIIT) بر بیان ژن «پروتئین غیرجفتکنندة یک» (UCP-1) در بافت چربی سفید زیرپوستی موشهای صحرایی بود. 24 موش صحرایی به سه گروه «کنترل» (هشتسر)، «تمرین تناوبی با حجم متوسط» (هشتسر) و «تمرین تناوبی با حجم زیاد» (هشتسر) تقسیم شدند. آزمودنیهای گروههای تمرینی بهمدت هشت هفته (پنج جلسه در هفته) در دو شیوه تمرین تناوبی شدید در دو حجم متفاوت (متوسط و زیاد) روی نوارگردان قرار گرفتند. 48 ساعت پس از آخرین جلسة تمرین، آزمودنیها بیهوش شدند و بافت چربی زیرپوستی آنها (منطقة ران) برداشته شد. برای اندازهگیری بیان ژن UCP-1 از روش Real Time–PCR با نمایانسازی سایبرگرین استفاده شد. برای تحلیل آماری دادهها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه با سطح معناداری کمتر از 05/0 استفاده شد. میزان بیان ژن UCP-1 در گروه «تناوبی شدید با حجم زیاد» در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری داشت ((P = 0.04.؛ اما مقدار بیان این ژن در گروه «تناوبی شدید با حجم متوسط» در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت ((P = 0.52. نتایج بیانگر این است که برای دستیابی به گرمازایی غیرلرزشی در بافت چربی سفید، افزایش زیاد حجم تمرین در «تمرینات تناوبی با شدت زیاد» اهمیت زیادی دارد.
Machine summary:
العظمی بروجردی (ره) تاریخ دریافت: 05/02/ 1395 تاریخ پذیرش: 03/08/1395 چکیده هدف از پژوهش حاضر، مطالعة تأثیر دو شیوه تمرین «تناوبی با شدت زیاد» (HIIT) بر بیان ژن «پروتئین غیرجفتکنندة یک» (UCP-1) در بافت چربی سفید زیرپوستی موشهای صحرایی بود.
واژگان کلیدی: تمرین تناوبی با شدت زیاد ، UCP-1، بافت چربی سفید، موش صحرایی ویستار مقدمه بافت چربی سفید در پاسخ به برخی از محرکها همچون مواجهه با سرمای مزمن و تحریک بتا آدرنرژیک و دیگر عوامل دارویی و تغذیهای، تظاهر به قهوهای مییابد که «قهوهایشدن بافت چربی سفید»<FootNote No="2" Text=" Browning White Adipose Tissue"/> نامیده میشود (1-3).
بوستروم<FootNote No="9" Text=" Bostrom"/>و همکاران (24) نشان دادند که سه هفته تمرین دو روی چرخ گردان موجب افزایش 25 برابری در بیان ژن «پروتئین غیرجفتکنندة یک» در بافت چربی سفید زیرپوستی موشها شد.
مهمترین یافتة این پژوهش این است که «تمرین تناوبی شدید با حجم زیاد» (زمان هر جلسه تمرین، 30 دقیقه بود) که در تناوبهای طولانی (چهار دقیقه فعالیت بسیار شدید و دو دقیقه با فعالیت با شدت متوسط) انجام شد، توانست بیان نسبی «پروتئین غیرجفتکنندة یک» را در بافت چربی سفید زیرپوستی افزایش معناداری دهد.
یافتة بعدی این پژوهش نشان داد که «تمرین تناوبی شدید با حجم متوسط» (زمان هر جلسه تمرین برابر با 20 دقیقه بود) با تناوبهای نسبتا کوتاه (دو دقیقه فعالیت بسیار شدید و یک دقیقه با فعالیت با شدت متوسط)، افزایش معناداری را در بیان ژن «پروتئین غیرجفتکنندة یک» در بافت چربی زیرپوستی ایجاد نکرد.