فرهنگستان ایران Journal Article

"براستی این امر حالی از غرابت نیست که امروز جناب ایشان را در رأس فرهنگستان می‌بینیم‌ زیرا نویسنده بخاطر دارد که در سال 1313؛بعد از آنکه آقای تقی‌زاده از وزارت دارائی‌ کناره‌گیری کردند،و به اروپا عزیمت نمودند،و دنبال کارهای علمی و ادبی را گرفتند،در اینجا یک جنبش تازه‌ای دربارهء زبان فارسی و تصفیه‌ی آن از لغات خارجی و کلماتی که ریشهء خارجی دارد شروع شد،و چون زورشان بکلمات و لغات اروپائی و حتی ترکی نمیرسید،بگریبان کلمات و لغات‌ عربی چسبیدند،و خیال کرده بودند که این الفاظ و کلمات،همان«سعد و قاص»و«ابو عبیده‌ جراح»و«خالدین ولید»هستند که خاورمیانه و من جمله ایران را فتح کرده‌اند و اینها هم‌ اولاد و احفاد یزدگرد سوم‌اند و به انتقامجوئی برخاسته‌اند و در آن گیرودار«فرهنگستان ایران» هم وجودیت پیدا کرده بود،و هفته‌ای نمیگذشت که از کارگاه بقول خودش«واژه‌سازی»تعداد زیادی از کلمات و الفاظ فارسی سره و احیانا کلمات«مرده»و«کفن پوسیده»بیرون ندهد،و این‌ الفاظ و کلمات هم،مثل فرامین نظامی،بخشنامه بوزارت خانه‌های و ادارات و مؤسسات دولتی و طبعا جراید وقت،میشد که آنها را حتما و حکما بکار برند."