Abstract:
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین شاخص توده بدن و نسبت محیط دور کمر به محیط لگن با چابکی و توان عضلانی در دانشآموزان پسر مقطع متوسطه شهر دهدشت میباشد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشآموزان پسر مقطع متوسطه شهر دهدشت شامل میشدند. نمونه آماری این پژوهش شامل۹۰ نفر دانشآموز پسر مقطع متوسطه شهر دهدشت را شامل میشدند، که در مقطع(اول، دوم و سوم) دبیرستان هر کلاس به سه گروه۳۰نفره به طور مساوی تقسیم شدند. برای اندازهگیری محیط کمر، آزمودنی در وضعیت آناتومیکی ایستاده و محیط باریکترین قسمت کمر با متر نواری اندازهگیری شد. برای اندازهگیری محیط باسن، حداکثر اندازه محیط دور باسن ثبت گردید. برای ارزیابی توان عضلانی از آزمون پرش طول جفتی و برای ارزیابی چابکی از آزمون دوی رفت و برگشت سریع(۹×۴ متر) با رعایت شرایط استاندارد استفاده شد. ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ دادهها BMI و WHR بوسیله آمار توصیفی انجام گردید.
یافتهها: بیشترین اندازه قد و وزن را دانشآموزان مقطع سوم متوسطه دارا بودند که به ترتیب (۵/۱۷۷) و (۵/۶۷) را شامل میشد. همچنین بیشترین BMI و WHR در دانشآموزان مقطع اول دبیرستان به ترتیب با (۲۲/۲۰) و (۸۱/۰) دیده شد. نتایج به دست آمده نشان دهنده این است که سطح معناداری در همه موارد کمتر از (۰۵/۰ P ≤) بوده است. رابطه چابکی و BMI، چابکی و WHR معنادار و دارای همبستگی مثبت در همه مقاطع مشاهده گردید. رابطه توان و BMI، توان و WHR نیز در تمام مقاطع معنادار ولی دارای همبستگی منفی مشاهده شد.
نتیجهگیری: بر طبق یافتههای پژوهش، افرادی که دارای BMI و WHR پایینتری بودند در آزمونهای چابکی و توان موفقتر عمل کردند و میتوان بیان کرد که با پایین آمدن این شاخصها میتوان بهبود عملکرد چابکی و توان را پیش بینی کرد.
Machine summary:
بررسی ارتباط بین BMI و WHR با چابکی و توان عضلانی در دانشآموزان پسر مقطع متوسطه شهر دهدشت فواد گدازگر (نویسنده مسئول)1، امید ظفرمند2، امید کاظمی3 1.
com چکیده زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین شاخص توده بدن و نسبت محیط دور کمر به محیط لگن با چابکی و توان عضلانی در دانشآموزان پسر مقطع متوسطه شهر دهدشت میباشد.
روش تحقیق هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین(BMI) و (WHR) با چابکی و توان عضلانی در دانشآموزان پسر مقطع متوسطه شهر دهدشت میباشد.
بحث و نتیجهگیری چنانچه در جدول شماره 2 ملاحظه شده است رابطه بین چابکی وBMI در دانشآموزان مقاطع متوسطه (اول، دوم، سوم) معنادار است، و همبستگی های به دست آمده نشان دهنده ی رابطه ای مثبت است یعنی همراه با افزایش شاخص توده بدنی دانشآموزان، زمان اجرای تمرین چابکی بالا رفته است.
چنانچه ملاحظه شده است رابطه بین چابکی وWHR در دانشآموزان مقطع متوسطه (اول، دوم، سوم) معنادار و دارای همبستگی مثبت است.
چنانچه ملاحظه شده است رابطه بین توان وWHR در دانشآموزان مقطع متوسطه (اول، دوم، سوم) معنادار و دارای همبستگی معکوس است که نشان می دهد با افزایش یک متغیر، متغیر دیگر کاهش یافته است.
قیوم زاده (1390) در تحقیقی که بر روی 238 دانش آموزان پسر 14-17 سال شهر اردبیل انجام داد، رابطه بین توان وWHR را در تحقیق خود معنادار و دارای همبستگی مثبت گزارش کرد.
Effects of type of physical exercise and leisure activities on the depression scores of obese Brazilian adolescent girls.