Abstract:
پل هریچ (Paul Horwich) در کتابها و مقالاتی مختلف به نقد برهان ویتگنشتاینِ کریپکی (1982) پرداخته است. در این مقاله به یکی از پاسخهای وی به یکی از برهانهای ویتگنشتاینِ کریپکی پرداخته، استدلال میکنم که دلایل او برای رد برهان ویتگنشتاینِ کریپکی کفایت نمیکنند. در بخش 2 به توضیح آرای ویتگنشتاینِ کریپکی و شکاکیت معنایی (Meaning Scepticism) خواهم پرداخت. در بخش 3 به توضیح صورتبندی هریچ از استدلال هنجارمندی ویتگنشتاینِ کریپکی، که خود آن را «استدلال راهنمایی عقلانی» (The Rational Guidance Argument) نام میدهد، خواهم پرداخت. در بخش 4 نقد هریچ بر این استدلال را بررسی خواهم کرد. چنان که خواهد آمد هریچ با پیشنهاد نسخهای از نظریۀ آمایشی (Dispositional)که بر معرفی «آمایش برای تصحیح خویش» (Self-correction disposition) مبتنی است میکوشد به استدلال راهنمایی عقلانی ویتگنشتاینِ کریپکی پاسخ دهد. با بخش 5و استدلال علیه کارآمد بودن این پیشنهاد در پاسخ به ایراد هنجارمندی، مقاله را به پایان خواهم برد.
Machine summary:
چنان‌که خواهد آمد، هریچ با پیشنهاد نسخهای از نظریۀ آمایشی (dispositional) که بر معرفی «آمایش برای تصحیح خویش» (self-correction disposition) مبتنی است میکوشد به استدلال راهنمایی عقلانی ویتگنشتاین کریپکی پاسخ دهد.
ویتگنشتاین کریپکی خواهد گفت که از‌روی سابقۀ گذشتۀ رضا در ارائۀ پاسخ «این موجود پارس می‌کند» به پرسش «این جان‌دار چه می‌کند؟» نمی‌توان گفت که او از قاعدۀ پارس پیروی کرده است یا از قاعدۀ پارس*: قاعدۀ پارس*: اگر موجودی را به تو نشان بدهند و بپرسند «این جان‌دار چه می‌کند؟»، آن‌گاه باید پاسخ دهی «این موجود پارس می‌کند»؛ اگر و تنها اگر (الف) یا این جان‌دار در زیرزمین برج ایفل نباشد و پارس کند یا (ب) این جان‌دار در زیرزمین برج ایفل باشد و زوزه بکشد.
به‌نظر طرف‌دار رویکرد آمایشی «واقعیت (ج 1)» آن چیزی است که (ج 1) را صادق می‌کند و واقعیت (ج 2) آن چیزی است که (ج 2) را: واقعیت (ج 1): رضا آمایش دارد به این پرسش که «این جان‌دار چه می‌کند؟» پاسخ دهد: «این موجود پارس می‌کند»، اگر و تنها اگر آن جان‌دار پارس کند.
ویتگنشتاین کریپکی در مقدمۀ 3 با این نظر مخالفت می‌کند و معتقد است آمایش‌های رضا برای نوع خاصی از اطلاق «پارس‌کردن» هرگز به او نمی‌گوید که او باید چنان کند.
چنان‌که گفته شد، هریچ با پیشنهاد نسخهای از نظریۀ آمایشی که مبتنی است بر معرفی «آمایش برای تصحیح خویش» میکوشد به استدلال راهنمایی عقلانی ویتگنشتاین کریپکی پاسخ دهد.
(
, 
, 
)
