Abstract:
زوجدرمانی متمرکز بر هیجان و زوجدرمانی رفتاری یکپارچهنگر از جمله درمانهای یکپارچهنگر هستند که بر چرخههای منفی تعاملی پایدار در اثر آسیبپذیری هیجانی عمیق توجه دارند. پژوهش حاضر با هدف همسنجی اثربخشی زوجدرمانی متمرکز بر هیجان و زوجدرمانی رفتاری یکپارچهنگر بر تسهیل بخشش زوجهای متعارض به انجام رسید. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجهای مراجعه کننده به کلینیک روانشناختی مهرآوران شهر اهواز بود. نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند که شامل 6 زوج(12 نفر) از افراد مراجعه کننده به این کلینیک بودند که با توجه به نمره پرسشنامه سازگاری زناشویی جزء زوجهای پریشان قرار میگرفتند. در این پژوهش از طرح تجربی تکموردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. پروتکل درمانی زوجدرمانی متمرکز بر هیجان و زوجدرمانی رفتاری یکپارچهنگر در دو تا چهار مرحله خط پایه، 16 جلسه مداخله 60 دقیقهای و پیگیری دو ماهه اجرا گردید و آزمودنیها به مقیاس بخشش رنجش خاص زناشویی(پالیری، فینچام و رگیالیا،2009) پاسخ دادند. دادهها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. یافتههای پژوهش نشان داد زوجدرمانی متمرکز بر هیجان، نسبت به زوجدرمانی رفتاری یکپارچهنگر در متغیر بخشش کارایی بیشتری داشت. میزان بهبودی در متغیر بخشش در گروه متمرکز بر هیجان در مرحله پس از درمان و پیگیری 14/47 و 94/48 درصد و در گروه رفتاری یکپارچهنگر در مرحله پس از درمان و پیگیری 40/35 و 92/35 درصد بود. تبیین یافتهها حاکی از این بود که زوجدرمانی متمرکز بر هیجان نسبت به زوج درمانی رفتاری یکپارچهنگر از نظر اندازه تغییر، کلیت و ثبات ارجحیت دارد.
Machine summary:
بررسی برآیندهای پژوهش های انجام شده ، نشان داده است که فرایند بخشایشگری میتواند تأثیر بسزایی بر بازسازی روابط ازدست رفته (٢٠١٦,Kato)، بهبود کارکرد زوجین و نمودهای سلامت روانی ( ,Worthington, Berry ٢٠١٦,Strelan et al ;٢٠١٥,Hook, Davis&Griffin)، کاهش میل به عصبانیت و پرخاشگری ( ,Park ٢٠١٣,Klatt &Enright, Essex, Zahn ) و مثبت برخورد کردن وقتیکه افراد با مشکل مواجهه میشود؛ خصوصا وقتیکه فرد نقش قربانی آسیب را بر عهده دارند، داشته باشد ( & Kwok,Gu ;٢٠١٧,Costa&Neves ٢٠١٧,Cheung).
traditional behavior couple therapy تاکنون پژوهش های فراوانی تأثیر زوج درمانی متمرکز بر هیجان و رفتاری یکپارچه نگر را بر زوج های آشفته بررسی کرده اند.
همچنین پژوهش های صورت گرفته ازلحاظ تجربی اثربخشی زوج درمانی متمرکز بر هیجان (٢٠١٧,Mc Kinnon, Greenberg) را بر درمان پریشانی ارتباط زناشویی (٢٠١٣,Presist)، افزایش رضایت زناشویی و کاهش افسردگی ( ,Mas, Baques, Balcells ٢٠١٧,Mc Kinnon& Greenberg ;٢٠١٦,Dalmau&Vi)، تسهیل دوره نقاهت بعد از اعتیاد جنسی (٢٠١٦,Love,Moore&Stanish)، پیش بینی نتایج طولانیمدت در رضایت از رابطه (٢٠١٦,Wiebe,Johnson&Lafontaine)؛ همچنین اثربخشی زوج درمانی رفتاری یکپارچه نگر بر بهبود الگوهای تعاملی (٢٠١١,Baucom,Sevier,Eldridge,Doss&Christensen)، صمیمیت و ارتباط سازنده (٢٠٠٩ ,Baucom, Atkins& Christensen)، کاهش هیجانات منفی و سازگاری زناشویی زوج ها ( ,Yoo (Hoyer, Uhmann, Rambow&Jacobi;٢٠١٤,Bartle, Day& Gangamma) و تاکتیک های حل تعارض زنان قربانی خشونت همسر (سودانی، داستان و خجسته مهر،١٣٩٤) را نشان داده است .
Observed Communication in Couples Two Years after Integrative and Traditional Behavioral CoupleTherapy: Outcome and Link with Five-Year Follow-Up. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 79 (5), 565-576.