Abstract:
ورود شبکههای اجتماعی سایبری، بهویژه، شبکههای اجتماعی بر پایه موبایل؛ همچون واتسآپ، با آسیبهایی همراه بوده که یکی از این آسیبها، تهدید حریمخصوصی کاربران است. در اینگونه شبکهها، حریمخصوصی کاربر، از سه جهت، یعنی: در مقابلِ کاربران دیگر، در مقابل گردانندگان این شبکهها و در برابر دولتها در معرض تهدید قرار میگیرد. این مقاله، به روش تحلیلی توصیفی، و با استناد به متون اصیل دینی، ضمن استخراج اصول اخلاقیِ مرتبط با «حریمخصوصی»، مانند: استیذان، ستاریت، رازداری، عدم تجسس، اصل انعکاس و همچنین پرهیز از ظلم، پرهیز از سرقت، پرهیز از آزار دیگران، این اصول را نسبت به اطلاعات مکنون در فضای مجازی جاری دانسته و نتیجه میگیرد: دولتها در مواجهه با دو اصل اخلاقی، یعنی؛ حفظ امنیت کاربران و حفظ حریمخصوصی آنان- تا جایی که امکان دارد- باید با ترویج اصول اخلاقی و تاسیس شبکههای ملی، زمینههای حفظ حریمخصوصی شهروندان را تامین نموده و از بهرهگیری از اطلاعات کاربران برعلیه خودشان، پرهیز کنند.
Entering cyber social networks particularly mobile-based social networks, for example, WhatsApp has accompanied with some damages, and one of these damages is threatening user's privacy. In this kind of systems, user's privacy exposes to threat from three directions: from other users, from the network's managers, and from governments. This paper, with an analytical, descriptive method and referencing to original religious scriptures, derives ethical principles related to 'privacy,' such as obtaining permission, being camouflage for, keeping secrets, not prying, the reflection principle and avoiding oppression, avoiding theft and keeping away from harassing others. It applies these principles to data latent in the virtual environment. It concludes that governments facing two ethical principles of ensuring user's security and protecting their privacy must lay the ground for protecting user's privacy -to the possible extent- by promoting ethical principles and by establishing national networks, and avoid using their information against them.
Machine summary:
حریمخصوصی در شبکههای اجتماعی، حقی است برای افراد نسبت به حفاظت از اطلاعات شخصی و ارتباطات آنها با دیگران، در برابر افراد و شرکتهای دیگر.
لذا مسئله اصلی این تحقیق، بررسی اخلاقی حریمخصوصی کاربران شبکههای اجتماعی با تأکید بر شبکه اجتماعی واتسآپ است.
برخی، حریمخصوصی را حقی برای افراد میدانند که بهوسیله این حق، آنها باید در برابر مداخله بیاجازه دیگران در زندگی شخصی مورد حمایت قرار بگیرند (Landwehr & Heitmeyer, 2011: 43).
بنابراین، کاربران باید به این نکته توجه کنند که اگر بهدنبال اسرار مردم باشند و بخواهند آنها را برای دیگران بازگو کنند، خداوند رازهای خود آنان را افشاء خواهد کرد.
این نقض حریمخصوصی در حالی است که این شبکه اجتماعی وعدههای فراوانی برای حفظ اطلاعات کاربران داده بود.
سؤال این است که آیا اخلاقا پلیس میتواند به پروفایل کاربران نفوذ کند و اطلاعات و ارتباطات شخصی او را کنترل نماید یا خیر؟ بنابراین دو وظیفهای که مأموران امنیتی دارند، باید برای کشف جرم و پیشگیری از وقوع جرم در شبکههای اجتماعی، به حریمخصوصی کاربران، تعرض کنند.
در این مقاله با تمرکز بر اخلاق اسلامی، برخی از اصول اخلاقی حریمخصوصی، مانند: استیذان، ستاریت، رازداری، عدم تجسس، اصل انعکاس و همچنین پرهیز از ظلم، پرهیز از سرقت، پرهیز از آزار دیگران، مورد بحث قرار گرفته و این نتیجه به دست آمد که اخلاق اسلامی، علاوه بر اینکه تجاوز به حریمخصوصی کاربران شبکههای اجتماعی را توسط دیگران (کاربران دیگر، شرکتها و دولتها)، مصداق ظلم، آزار و اذیت، سرقت، ورود بدون اجازه و ...