Abstract:
اشخاص دارای معلولیت بهعنوان اقشارآسیبپذیری که از نارساییهای جسمانی و دماغی برخوردارند، برای بهرهمندی از حیات خود نیازمند حمایتهای خاص و ویژهای میباشند که عمده این موارد در کنوانسیون حقوق اشخاص دارای معلولیت مورد توجه دولتها و جامعه بینالمللی قرار گرفته است. با وجود این، دامنه اینگونه حمایتهای خاص از دوران صلح فراتر میرود و اشخاص دارای معلولیت مطابق قواعد و عرفهای حاکم بر مخاصمات مسلحانه، در زمان جنگ نیز علاوه بر بهرهمندی از حمایتهای کلی مربوط به نظامیان و غیرنظامیان، از حمایتهای خاص حقوق بینالمللی بشردوستانه هم منتفع میگردند.
Machine summary:
حمایت از اشخاص دارای معلولیت در درگیری های مسلحانه پوریا عسکری اشخاص دارای معلولیت به عنوان اقشار آسیب پذیری که از نارساییهـای جسمانی و دماغی برخوردارند، برای بهره مندی از حیات خود نیازمند حمایتهـای خاص و ویژهای میباشند که عمده ایـن مـوارد در کنوانـسیون حقـوق اشـخاص دارای معلولیت مورد توجه دولتها و جامعه بین المللی قرار گرفته است .
حقوق بین المللی بشردوستانه به عنوان مجموعه ای ازقواعد حقـوق بین الملل که در زمان درگیری های مسلحانه ، لازم الاجراست ، علاوه بـر قواعـد کلـی بـرای حمایـت از غیرنظامیـان و افـراد خـارج از صـحنه نبـرد، بـه طـور خـاص زنـان ، کودکـان ، سالخوردگان و اشخاص دارای معلولیت را مورد حمایت قرار مـی دهـد.
٥ در سال ١٩٨٧ در جریان کنفرانس استکهلم که به منظور بررسی اقـدامات صورت گرفته در راستای برنامه اقدام جهانی برگزار شده بود، دولتهای ایتالیا و سوئد بـرای اولین بار پیشنهاد تصویب یک کنوانسیون بین المللی برای حمایت از حقوق بشر اشـخاص دارای معلولیت را مطرح نمودند که این پیشنهاد از سوی دولتها مورد استقبال قرار نگرفـت .
کنوانسیون چهارم ژنو ١٩٤٩، بازداشت افراد مورد حمایت را در درگیری هـای مـسلحانه بین المللی و یا در شرایط اشغال نظامی منتفی ندانسته ٣٣ و از اینـروی مقـررات خاصـی را برای رفتار با بازداشتیان تدوین نموده ٣٤ و در این میان اشخاص دارای معلولیت را نیز مـورد نظر داشته است .