Abstract:
در این پژوهش، تاثیر سیاست مالی بهینه بر مبنای مخارج دولت با در نظرگرفتن بهره وری متفاوت مخارج جاری و عمرانی در تابع تولید، و تاثیر آن بر نرخ بهینه مالیات، نرخ بهینه مخارج دولت، و رشد اقتصادی بهینه اندازه گیری می‌شود. بدین منظور از اطلاعات سری زمانی 1392-1357 و مدل تصحیح خطای برداری استفاده می شود. نتایج ما نشان می دهند که تاثیر مخارج جاری بر رشد اقتصادی بهینه مثبت، و تاثیر مخارج عمرانی بر رشد اقتصادی بهینه منفی هستند. در حالی که تاثیر مخارج جاری دولت تنها در بلندمدت معنادار و در کوتاه‌مدت بی معنی است، اما سرعت تبدیل از کوتاه مدت به بلندمدت به لحاظ آماری معنادار است. در مجموع، مخارج جاری در تابع تولید بهره ورتر هستند. با توجه به شروط مستخرج از مدل، افزایش در مخارج عمرانی با توجه به منفی بودن بهره وری باعث افزایش نرخ بهینه مالیاتی خواهد شد. همچنین، رشد ضریب مخارج جاری (متغیر بهره ور در تابع تولید) باعث کاهش سهم بهینه مخارج جاری نسبت به مخارج عمرانی خواهد شد.
Machine summary:
مطالعه ترکیب مخارج دولت، سیاست مالی بهینه، و رشد اقتصادی درون‌زا در اقتصاد ایران<FootNote No="105" Text=" این پژوهش برگرفته از رساله دکترای نویسنده اول است.
پرسش‌هایی مانند «آیا سیاست‌های مالی معطوف به مخارج دولت، توانسته در رشد اقتصادی بهینه موثر باشد و شروط لازم برای اثرگذاری سیاست مالی بر بخش واقعی اقتصاد چه است؟» در پژوهش‌های پیشین کمرنگ است.
"/> (1996) از مدل تصحیح خطای برداری استفاده می‌شود، اثرگذاری سهم مخارج عمرانی و جاری در تابع تولید مورد آزمون قرار گرفته و شروط لازم را برای اثرگذاری آن بر رشد بهینه اقتصادی اندازه‌گیری می‌کند.
از سوی دیگر، جعفری صمیمی و همکاران (1395) با بررسی تاثیر شیوه تامین مالی دولت بر رشد اقتصادی، به سهم سرمایه‌گذاری از تولید ناخالص داخلی توجه کردند، به‌طوری که هنگامی که این سهم کمتر از 28 درصد است، تامین مالی مخارج دولت از مسیر درآمدهای نفتی اثر منفی و تامین مالی از مسیر درآمدهای مالیاتی اثر مثبتی بر رشد اقتصادی دارد.
پژوهش کاراقوز و کیسکین<FootNote No="126" Text=" Karagöz &amp; Keskin"/> (2016) برای اقتصاد ترکیه نشان داده است که مخارج و درآمدهای دولتی بر متغیرهای کلان اقتصادی شامل GDP، تورم، شاخص بورس سهام، بدهی خارجی، و نرخ بهره تاثیر محدودی دارند.
با توجه به آزمون‌های انجام‌شده، بر اساس مرتبه بهینه و تعداد بردارهای همگرایی برابر با یک (r=1 و (1)VAR) ضرایب متغیرهای بلندمدت به صورت نرمالیزه‌شده به صورت زیر است: بر اساس نتایج روابط بلندمدت بین متغیرها تاثیر مخارج دولت بر رشد سرانه واقعی مثبت است.
(
, 
, 
)
