Abstract:
فرایند طراحی شهری میتواند با برداشت تصویر ذهنی شهروندان از شهر و فضاهای آن آغاز شده، تجزیه و تحلیل و سرانجام برنامهریزی عناصر سیمایی شهررا در پی داشته باشد. برنامهریزی، طراحی یا بهسازی حوزهها، به عنوان موزائیکهایی ارگانیک و نظامی از تصاویر ذهنی که با نظامی از گرهها از یکدیگر جدا شده، با شبکهای از مسیرها پوشش یافته و حتی به هم پیوستهاند، بر پایه هدفهای طراحی شهری انجام میشود هدفهایی که ملموس و قابل پیگری است، آن چه در این میان اهمیت دارد تصویر ذهنی شهروند است که باید پایه بهسازی یا ایجاد سکانسها و تاثیرات روانی – عاطفی منظر شهری به انسانها انگاشته شود. در این مقاله به بررسی تببین نقش ادراک ذهنی در تعریف ساختار شهری پرداخته میشود. در این پژوهش به بررسی اصول ساختارگرایی در شهرسازی، دیدگاه و نظریات اندیشمندان شهرسازی درباره ساختار شهر، نقش تصویر ذهنی در رفتار انسان، ارتباط بین ساختار و تصویر ذهنی و مراحل شکل گیری تصویر ذهنی از ساختار شهر و در جمع بندی خلاصه نظریات اندیشمندان در مورد ساختار با توجه به مبانی نظری به جدول درمیآید.
Machine summary:
تصویر ذهنی انسان از محیط تا حدودی به رفتار فضایی او نیز تأثیر میگذارد، مؤثرترین نقش تصویر ذهنی از محیط در ذهن شخص آن است که وی را قادر سازد برای تعقیب مقاصد خود در شهر حرکت کند تصویری روشن از محیط به شخص نوعی احساس امنیت میدهد وی میتواند رابطهای هماهنگ بین خود و جهان خارج به وجود آورد.
کپس به موضوع کیفیتهای نمادین محیط علاقه داشت مثلا به کیفیت نمادینی که برج یک کلیسا جامع بر فراز یک سکونتگاه دارد، کپس متوجه شده بود که در شهرهای کنونی از یک سو به خاطر پیچیدگی بسیار محیط شهری و از دیگرسو به این خاطر که تصمیم دربارة کیفیتهای نمادین محیط تنها به دست تصمیم سازان و مدیران گرفته میشود، نه مردم و این تصمیمها نیز هیچگاه درون نظام یا طرحی یکپارچه تعریف نمیشوند، همواره ساکنان چنین شهرهایی ناچارند تا خودشان سیستمهای شناختی<FootNote No="28" Text="6- Cognitive System"/> یا سیستمهای شناختی به وسیله کانتر مطرح شد و او اینگونه این سیستمها را توضیح داده است که در ذهن هر فرد در ارتباط با محیط پیرامونش و شناختی که از آن دارد سامانهایی از مفاهیم شکل میگیرد به گونهای که پایه عمل اوست (پاکزاد 1390).