Abstract:
هدف از انجام پژوهش تعیین تاثیر قصه گویی بر تغییر گرایش نسبت به والدین و پرخاشگری کودکان دبستانی است. در این پژوهش که با روش آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه، از بین 10 مدرسه از5 منطقه شمال جنوب غرب شرق مرکز تهران 40 کودک که بر اساس تفسیر آزمون ترسیم خانواده توسط کارشناسان ارشد روانشناسی بی اطلاع از موضوع پژوهش دارای گرایش منفی نسبت به والدین و 40 نفر دیگر که در آزمون رفتاری کودکان راتر فرم معلم و پرسشنامه پرخاشگری شهیم در سه خرده مقیاس پرخاشگری – بیش فعالی، ناسازگاری اجتماعی و رفتارهای ضد اجتماعی پرخاشگر تشخیص داده شدند در دو بخش مجزا مورد مطالعه قرار گرفتند. تحلیل داده ها با آزمون خی دو و آنکووا، وجود رابطه معنی دار بین قصه گویی و تغییر گرایش نسبت به والدین را نشان داد ولی رابطه معنی داری بین جنسیت و تغییر گرایش نسبت به والدین دیده نشد بعلاوه تاثیر قصه گویی بر کاهش خشونت معنادار بوده اما تفاوت معنی داری بین دو جنس از نظر نمره پرخاشگری دیده نشد.
The goal of this research is determining the efficacy of story in gravitation of children toward their parents and aggression of primary students. In this research which is done by mid experimental way by pretest and afterward test with Govah group. From 10 school among 5 Area , north, south, west, the east and the center of Tehran. 40 children who have negative gravitation toward their parents according to tracing family test and 40 children who behavioural test (Raterform) determined in 3 scale. Aggression . hyperactivity and social incompatibility and anti-social behavior, studied, in 2 separated part. Analysis of data's with khido & ankowa test showed meaning connection between story and aggravation of children toward their parents. But it doesn’t showed the meaning connection between sexuality and aggravation toward parents. Also the efficacy of story in decreasing violence but it doesn’t showed meaning difference between 2 Gender in terms of aggression.
Machine summary:
رويش روان شناسي، سال هفتم ، شماره ٣، شماره پياپي ٢٤، بهار١٣٩٧، خرداد Rooyesh-e-Ravanshenasi, Vol. 7 (3), Spring2018 تأثير قصه گويي بر گرايش منفي نسبت به والدين و پرخاشگري کودکان The efficacy of Story in gravitation of children toward their parents and aggression of primary students (نويسنده مسئول ) محدثه بابايي حسن سرا Mohadeseh Babaei Hasansara کارشناس ارشد روان شناسي تربيتي، دانشگاه آزاد Master of Educational Psychology, Islamic Azad University, Saveh اسلامي، واحد ساوه Branch Mohadeseh.
آندرسون ١ و بوشمن ٢ ٢٠٠١ و بوشمن و آندرسون ، ٢٠٠٢ (به نقل بارون و همکاران ، ترجمۀ کريمي، ١٣٨٩)، در زمينۀ سرمشق گيري – که تحت عنوان نظريۀ يادگيري اجتماعي توسط بندورا مطرح شد تا رابط و حد وسطي باشد بين نظريۀ شناختي و رفتارگرايي (سيف ، ١٣٨٩)- اظهار ميدارند که انسان ها با جموعۀ بزرگي از پاسخ هاي 1 1 - Anderson2 - Bushman تأثير قصه گويي بر گرايش منفي نسبت به والدين و پرخاشگري کودکان پرخاشگرانۀ ذخيره شده در خزانۀ رفتاري به دنيا نميآيند بلکه آنها بايد اين رفتارها را عمدتا به همان شيوه اي که بيشتر شکل هاي پيچيدة رفتار اجتماعي را کسب ميکنند، بياموزند يعني از طريق تجربه يا به وسيلۀ مشاهدة رفتار ديگران ، براي مثال ، الگوهاي اجتماعي، اعم از افراد زنده يا شخصيت هاي تلويزيوني، سينما يا حتي در بازيهاي ويدئويي که چنين رفتاري را به نمايش ميگذارند.
فرضيه سوم : در بررسي مفروضه هاي آزمن آنکووا، براي سومين فرضيه پژوهش يعني بين دختران و پسران ١١-٨ ساله از نظر تاثير قصه گويي بر ميزان پرخاشگري رويش روان شناسي، سال هفتم ، شماره ٣، شماره پياپي ٢٤، بهار١٣٩٧، خرداد Rooyesh-e-Ravanshenasi, Vol. 7 (3), Spring2018 تفاوت وجود دارد .