Abstract:
بروز اختلافات زناشویی و طلاق، مولفههای روانشناختی، هیجانی و ارتباطی زنان را با آسیب جدی مواجه میسازد. بر این اساس هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رواندرمانی مثبتگرا بر رواندرستی، بخشش و بیرمقی زناشویی زنان در معرض طلاق زنان شهر اصفهان بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش دربرگیرنده همه زنان درخواستکننده طلاق مراجعهکننده به دادگستری شهر اصفهان در سهماهه تابستان 1397 بودند که با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه گواه (15 نفر) و آزمایش (15 نفر) قرار گرفتند. در این پژوهش از سه پرسشنامه رواندرستی، پرسشنامه گرایش به بخشش و پرسشنامه بیرمقی زناشویی استفاده شد. دادهها با آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شد. برآیندها نشان داد رواندرمانی مثبتگرا بر رواندرستی، بخشش و بیرمقی زناشویی زنان در معرض طلاق شهر اصفهان تاثیر دارد (f= 83/96, p<0/001). بر این اساس که این درمان توانسته منجر به بهبود رواندرستی و بخشش زنان در معرض طلاق و کاهش بیرمقی زناشویی آنها شود. با توجه به برآیندهای بهدستآمده میتوان نتیجهگیری نمود که رواندرمانی مثبتنگر میتواند با آموزش مفاهیمی همچون امید و خوشبینی بهعنوان یک درمان کارآمد برای بهبود رواندرستی و بخشش زنان در معرض طلاق و کاهش بیرمقی زناشویی آنها به شمار آورده شود.
Machine summary:
بر این اساس هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رواندرمانی مثبتگرا بر رواندرستی، بخشش و بیرمقی زناشویی زنان در معرض طلاق زنان شهر اصفهان بود.
با توجه به برآیندهای بهدستآمده میتوان نتیجهگیری نمود که رواندرمانی مثبتنگر میتواند با آموزش مفاهیمی همچون امید و خوشبینی بهعنوان یک درمان کارآمد برای بهبود رواندرستی و بخشش زنان در معرض طلاق و کاهش بیرمقی زناشویی آنها به شمار آورده شود.
Therefore the present study was conducted with the purpose of investigating effectiveness of positivist psychotherapy on psychological wellbeing, forgiveness and marital burnout of the women exposed to divorce in the city of Isfahan.
The results showed that the positivist psychotherapy is effective on psychological wellbeing, forgiveness and marital burnout of the women exposed to divorce in the city of Isfahan (p≤0.
نتایج تحلیل کوواریانس اثربخشی رواندرمانی مثبتگرا بر رواندرستی، بخشش و بیرمقی زناشویی زنان متقاضی طلاق (به تصویر صفحه مراجعه شود.
بحث و نتیجهگیری پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رواندرمانی مثبتگرا بر رواندرستی، بخشش و بیرمقی زناشویی زنان در معرض طلاق زنان شهر اصفهان انجام شد.
یافته سوم پژوهش بیانگر آن بود که رواندرمانی مثبتگرا توانسته منجر به کاهش بیرمقی زناشویی زنان در معرض طلاق شود.
با توجه به یافتههای حاصل از پژوهش کنونی توصیه می¬گردد که مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی، برای بهبود رواندرستی و بخشش و کاهش بیرمقی زناشویی زنان در معرض طلاق، از رواندرمانی مثبتگرا استفاده نمایند تا بتوان از این طریق در فرایندهای روانشناختی این افراد تغییراتی را ایجاد نمود.