آموزخوار - Journal کیهان فرهنگی Literature and art

"»خجسته دفترش را سریع ورق زد و انشایش را نشان داد گفت:بفرمایین آقا. خب، تو درباره چی نوشته‌ای؟»«درباره این که کدام بازی را بیشتر از بازی‌های دیگر دوست دارید. چند وقت است رنگ نخورده؟همین است، دیگر مدرسه‌های اجاره‌ای را نه صاحبش مرمت می‌کند نه مستأجرش. »سالار آهسته خواند:«علم بهتر است یا ثروت؟»هنوز نیم ساعت دیگر به زنگ مانده. و چیزی بدیهی‌تر از این نیست که علم بهتر از ثروت است، بچه‌ها. اگر قرار است نرگس تو آن اتاق درس بخواند، چرا هدیه و نازنین نخوانند؟بچه‌ها، نبینم ریخت و پاش کنید. شایسته گفت:«استراحت نمی‌دین، آقا؟»و سرش را برد زیر میز بچه‌ها خندیدند و نگران منتظر شدند. شایسته گفت:«حالا همه بهمون می‌گن پیراشکی مونده، آقا. »شایسته خواند:«رابطه معلم و شاگرد چگونه باید باشد؟»و به او نگاه کرد و لبخند زد. آخرهای سال دست به دامان ما شده بود که یک وقت اگر شما بچه‌ها علیه معلم‌ها قیام کنید و بریزید تو دفتر، او چکار کند؟با آن که قصاب بود، بره شما شد. کی ندارد؟کداممان محتاج محبت نیستیم؟این یک دست لباس را چند سال است تن من می‌بینی؟ از روز ازل وحدت جان. خجسته گفت:«آقا، پدر شایسته بهش گفته اگر بتونه از یه درس ده بگیره. چرا موقع خنده دهانشان را بیشتر از حد لزوم باز می‌کنند؟ گفت:«بیا بیرون. چند بار نفس عمیق کشید و به پهلو دراز شد و کم کم نشست و با بی‌حالی به او و بچه‌ها نگاه کرد. خجسته گفت:«خوشمزه‌س، آقا؟»از آب قند کمتر از نصف باقی مانده بود لیوان را داد دست فراهانی گفت«بده بخوره»خجسته گفت:«آقا، شما بخورین، ما می‌ریم خونه می‌خوریم."