Abstract:
این پژوهش با هدف بررسی نقش مشارکت شهروندان در افزایش موفقیت مدیریت شهری شهر شیراز انجام شده است. روش این پژوهش با توجه به هدف پژوهش از نوع کمی و پیمایشی است. اطلاعات پژوهش از طریق پرسشنامه محقق ساخته در میان تعداد 278 نفر به وسیله فرمول کوکران برآورد شده بود، جمع آوری شده و رابطه بین همه متغیرهای مستقل با متغیر وابسته در یک مدل معادله ساختاری آزمون شده است. نتایج حاصل از مدلسازی معادله ساختاری که در راستای آزمون فرضیات بوده است نشان داد که در مدل پژوهش قویترین اثر مربوط به رابطه بین بازنمایی قدرت شهروندان با میزان موفقیت مدیریت شهری با ضریب (91/0) بوده است. بعد از آن اثر متغیر تاثیرگذاری و نظارت شهروندی باضریب (79/0) در جایگاه دوم اثرگذاری قرار دارد و در نهایت به ترتیب متغیرهای تمایلات جمعی، دموکراسی، بازسازی شهر و ساختار سیاسی حاکمیت هر کدام با ضرایب مشخصی اثر مستقیم و معناداری بر میزان موفقیت مدیریت شهری در شهر شیراز داشتهاند.
Machine summary:
در نهادي مانند شهرداري طرح هاي کلاني در راستاي مديريت شـهري تـدوين و سياسـتگذاري مي شوند، اما به دليل عدم همراهي شـهروندان و نبـود مشـارکت آنهـا در اجـرا، عمـلا ناکارمـد ٤ خواهند بود، براي مثال چندين سال اسـت کـه مقولـه مـديريت پسـماند و مصـرف بهينـه آب و انرژي در کشور نيازمند اهتمام جدي و مشارکت گسترده شهروندان بـه عنـوان بـازوي اجرايـي مديران امر است .
مشارکت و شهر انديشه مشارکت شهروندان در اداره امور شهر قدمتي ديرينه و بـه انـدازه تاسـيس شـهر دارد (محســني، ١٣٨٣: ٨٤)؛ اماتوســعه دانــش و آمــادگي الکترونيــک شــهروندان در جهــان امــروز (شيرواني و بانشي، ١٣٨٨: ٦٠)، همراه با گسترش روزافزون تکنولوژيها و فناوريهـاي اطلاعـاتي و ارتبـاطي شـهرداريهـا (يـزدان پنـاه و مسـتأجران ، ١٣٨٧: ٩٩) باعـث گرديـد کـه مشــارکت اجتماعي شهروندان در امور شهري بيش از پيش بـه عنـوان يـک راهکـار کارگشـا و مددرسـان نهادها و سـازمان هـاي اجتمـاعي، در جهـت بـه حـداکثر رسـاندن کـارايي و اثربخشـي سـازمان شهرداري مورد توجه و نظر برنامه ريزان و صاحب نظران شهري قرار بگيرد؛ ايـن پتانسـيل باعـث گرديد که متخصصان توسعه ، کنترل شهروندي را عاليترين سـطح و نـوع مشـارکت تشـخيص بدهند.
رشد و توسعه مفاهيمي همچون شهروندي، حقـوق شـهروندي، مشـارکت اجتمـاعي، حکومت محلي و در نهايت جامعه مدني در شکل عينـي و ملمـوس خـود بـا تشـکيل شـوراهاي اسلامي قوت بيشتري گرفت ؛ (غراب ، ١٣٨٠: ٣٥) اما ارزيابي عملکرد شوراهاي اسلامي و نقش آنها در اجراي پروژه هاي شهرداري نشان ميدهد که شوراهاي اسـلامي بـه عنـوان يـک کـانون مشارکت اجتماعي شهروندان چندان مفيد و کارگشا عمل نکرده اند (علـوي متـين و همکـاران ، ١٣٨٨: ١٨٩).