Abstract:
نگرش جنسیّتی یا فمینیسم» که اوّلین بار در سال ۱۹۲۹م. توسط ویرجینیا و ولف بریتانیایی
با کتاب «اتاقی از آن خود» بنا نهاده در دورة معاصرء بالاخص در گسترة جنبشهای سیاسی,»
ایدئولوژیکی و اجتماعی در قالب رمان, جایگاه وسیعی باز کرده و فمینیسمهای رمان نویس,
عمدتا با گرایش لیبرالی» بر این باورند که جنسیّت در زندگی انسانهاء عاملی تعیین کننده دارد که
جایگاه اجتماعی و اقتصادی افراد را شکل میدهد. فریبا وفی» به عنوان یک فمینیسم لیبرالی» و
رمان نویس زن» در آثار خودء خصوصا در رمان «بعد از پایان» همواره از مظلومیتهاء
محدودیّتهاء و تظلّم خاموشانة زن سخن میگوید و به طرزی زیرکانه به دفاع از او میپردازد تا
جایی که شاخصههایی همچون جزئی نگری, اطناب در کلام نوستالژی,» و ابهامی تو در تو و... در
این رمان موج می زند و دو دستگاه متمایز بازنمایی زنانگی را آشکارا به نمایش میگذارد که
میتوان از آن به عنوان «تصویر زن سنتی» و «تصویر زن مدرن» تعبیر کرد که تفکر اصلاح طلبانه
در مورد زنان جامعه مشهود است و میتوان آن را نمونه بارز یک اثر فمینیستی لیبرالی معاصر ایران
دانست. در این مقاله ضمن بررسی رمان («بعد از پایان» فریبا وفی» به عنوان یک اثر فمینیستی
ایرانی معاصرء شاخصههای اصلی آن با جریان فمینیست لیبرال مورد کنکاش و بررسی قرار گرفته.
و ویژگیهای آن در ترازوی نقد و سنجش گذاشته میشود.
Machine summary:
حضور چشمگیر زنان در عرصۀ نویسندگی و چاپ رمانهای متعدّدی توسّط آنان در جامعه و روایت زندگی زنان از زبانِ خودشان با روایتی کاملاً زنانه، امکان بروز و ظهور روایتهای زنانه و طرز زندگیشان و خواستههایشان، فرصتی را برای بررسی جهان پنداری زنان ایرانی فراهم میکند، میتوان به جهانبینی توأم با فضای فرهنگی و ایدئولوژی حاکم بر جامعه، از زبان خود زنان دست پیدا کرد.
وی از نوجوانی به داستاننویسی علاقهمند بود و چند داستان کوتاه از وی در گاهنامههای ادبی و مجلّههای آدینه، دنیای سخن، چیستا و زنان منتشر شد و با رمان «راحت شدی پدر»، در سال 1367، رسماً نویسندگی را آغاز کرد و با انتشار رمان «پرندة من» در سال 1381 معروف شد و با رمان رؤیای تبت در سال 1384 به چندین جایزۀ ادبی دست یافت و پس از به چاپ رساندن رمان بعد از پایان، در اواخر سال1392 بر شهرتش افزوده شده است.
دو زن با دو فضای متفاوت فکری و زیستی، یکی در قالب میزبان و دیگری در نقش جستجوگری که راحت نمیشود حدس زد دنبال چیست؟ وجود منظر و ایدۀ سفر او، حال و فضایی نیز برای رویا بوجود می آورد تا در عالم خلوت ذهن خود، همانطور که به میزبانی مشغول است، به صندوقچههای قدیمی خاطرات خود سر بزند و داستان زندگیش را روایت کند و رویا، به عنوان راوی داستان از زندگی زنان و مردانی میگوید که در تاریخ پنجاه سالۀ اخیر ایران، عمدتاٌ در تبریز زیستهاند و حوادث زندگی را به گونهای تجربه کرده و هر کدام راهی به سوی زندگی پیدا کردهاند.