Abstract:
تعارض بهصورت یک رفتار منفی میتواند در سازمانها بروز یافته و موجب اتلاف وقت و نیروی افراد و گروهها و انحراف فعالیتهای سازمانی از اهداف شود؛ بنابراین، تاآنجاکه پیشگیری از اینگونه رفتارها در سازمانها امری اجتنابناپذیر بهنظر میآید، سازمانهای اسلامی بهدلیل تفاوت اهداف و زمینههای فکری و فرهنگی با سازمانهای غیراسلامی، نیازمند تکنیکهای خاص برای پیشگیری از تعارض هستند. این مقاله با هدف دستیابی به شیوههایی برای پیشگیری از تعارضات منفی و غیر اثربخش سازمانی، با روش توصیفیـتحلیلی به مطالعه آموزههای دینی پرداخته است. جامعه پژوهش را قرآن کریم و برخی کتب معتبر روایی تشکیل دادهاند. یافتهها نشان میدهد که با بهکارگیری سه تکنیک شناختی، عاطفی و رفتاری میتوان نگرش افراد را تغییر داد و از بروز تعارضات غیر اثربخش پیشگیری کرد. تکنیکهای شناختی موردنظر اسلام عبارت از شناخت هدف، درک موقعیت، آگاهی از مسئولیت و ضرورت پاسخگویی و درک اهمیت زمان؛ تکنیکهای عاطفی ازجمله تقویت روحیه اخوت، تقویت روحیه رقابت سازنده و توسعه ارتباطات سالم و لوازم آن؛ تکنیکهای رفتاری ازجمله برقراری عدالت توسط مدیران، معیاردهی و شفافسازی قوانین است.
Machine summary:
تکنیکهای بازدارنده از تعارضات غیراثربخش در سازمان با تأکید بر آموزههای اسلامی نیکو دیالمه 1 نجمه حسینی 2 چکیده تعارض بهصورت یک رفتار منفی میتواند در سازمانها بروز یافته و موجب اتلاف وقت و نیروی افراد و گروهها و انحراف فعالیتهای سازمانی از اهداف شود؛ بنابراین، تاآنجاکه پیشگیری از اینگونه رفتارها در سازمانها امری اجتنابناپذیر بهنظر میآید، سازمانهای اسلامی بهدلیل تفاوت اهداف و زمینههای فکری و فرهنگی با سازمانهای غیراسلامی، نیازمند تکنیکهای خاص برای پیشگیری از تعارض هستند.
سطوح و انواع تعارض (همان) {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} یک سازمان عاری از تعارض، احتمالاً سازمانی ایستا، بیتحرک، غیرحساس به ایجاد تغییر است و تغییر مقدمة بهبود است؛ ازطرف دیگر، تعارض بهصورت یک رفتار منفی میتواند در سازمانها خود را نشان دهد و ارتباطات میان افراد را سست و ضعیف کند، جو عدم اعتماد و سوءظن بین کارکنان بهوجود آورد، از همه مهمتر، موجب هدررفتن وقت و انرژی سازمان شود و هماهنگی را تضعیف کند و باعث انحراف فعالیتهای سازمانی از اهداف سازمان شود.
تقویت روحیة اخوت و برادری: یکی از آموزههای نجاتبخش اسلام که موجب همبستگی میشود و پیامبر (صليالله و عليه و آله و سلم) نیز برای ایجاد وحدت و محبت میان یاران خویش باوجود اختلافات و نزاعهای ذهنی که داشتند آن را بهکار گرفت، پیمان اخوت است که این امر یکی از مهمترین راهبردهای حضرت در مسیر پیشگیری از تعارضات بوده است.