تبیین تجربه مادران دارای کودک مبتلا به فلج مغزی از تلاوت قرآن کریم (یک مطالعه کیفی) Journal Article

سابقه و هدف: فلج مغزی شایع‌ترین ناتوانایی حرکتی مزمن و یک عارضه عصبی ‌‌شناختی در کودکان است. مادران مسلمان در مواجهه با این کودکان به خواندن دعاهای مختلف، توسل به اهل بیت (س) و تلاوت قرآن کریم می‌پردازند. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف شناخت و تبیین تجربه مادران دارای کودک مبتلا به فلج مغزی از تلاوت قرآن کریم انجام شد. مواد و روش‌ها: در مطالعه کیفی حاضر، پنج مادر دارای کودک مبتلا به فلج مغزی بستری در بیمارستان ولیعصر فسا به روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند و تحت مصاحبه نیمه‌ ساختاریافته قرار گرفتند تا زمانی که داده‌ها به اشباع رسیدند. تحلیل داده‌ها به روش تحلیل داده استقرایی صورت گرفت. شایان ذکر است که به‌منظور حمایت از صحت و استحکام داده‌ها، معیارهای مقبولیت، تاییدپذیری و انتقال‌پذیری در نظر گرفته شدند. یافته‌ها: از تحلیل داده‌های مطالعه حاضر سه گروه اصلی و هشت زیرگروه استخراج شد که عبارت بودند از: "اعجاز درمانگری قرآن" از زیرگروه‌های "بهبود جسمی- روانی مادر و کودک"، گروه "رشد معنوی" از زیرگروه‌های "پذیرش و تسلیم مشیت الهی"، "بازگشتی قهرمانانه" و "اطمینان‌داشتن به وجود حامی معنوی" و گروه "مدیریت جامع" از زیرگروه‌های "خودمدیریتی و انجام وظیفه"، "مدیریت موقعیت" و "نگاهی رو به جلو". استنتاج: مادران با توجه به شرایط سخت بیماری فلج مغزی و مشکلات فراوان در مراقبت از فرزندان مبتلا به آن، راهبرد تلاوت قرآن کریم را انتخاب نمودند و باور داشتند که تلاوت قرآن کریم منجر به توانمندشدن آن‌ها در ایفای نقش و کنترل‌نمودن موقعیت شده است. در این ارتباط، پیشنهاد می‌شود شرایط تلاوت قرآن کریم به‌عنوان یکی از راه‌کارهای قدرتمند تامین نیازهای مادران برای این گروه فراهم گردد.