Abstract:
مضامین اعتقادی و اخلاقی بخشی از ادبیات عامیانه است که نمایانگر ایمان پاک و خالص مردم عامه در طول تاریخ است. ادبیات عامیانه هر منطقه میراث معنوی نسل های پیشین است؛ و ریشه در سنت های بومی و محلی آن اقلیم دارد و ادبیات عامیانه بیانگر اعتقادات و آداب و رسوم هر منطقه است. باورهای دینی در بین مردم شهربابک جایگاه ویژه ای دارد و به اشکال گوناگون در ادبیات و شعر این مردمان مشهود است.
بررسی باورهای مذهبی و اخلاقی یکی از جنبه های شعر عامیانه هستند که کمتر به آن ها توجه شده است. این مقاله در پی آن است که رویکرد اعتقادی و اخلاقی را در اشعار عامیانه شهربابک بررسی کند و نشان دهد که علاوه بر عشق و وصف، مضامین اعتقادی نیز در لا به لای اشعار عامیانه به چشم می خورد و این شاید کارکرد هنر عامه است که توانسته مضامین مختلف را در کنار هم به تصویر بکشد.
Machine summary:
در واقع این مقاله به بررسی خلقیات، فرهنگ و آداب و رسوم و باورهای مذهبی و مضامین اخلاقی در اشعار عامیانه شهربابک پرداخته می شود و نمونه ای از آن به عنوان شواهد و تحلیل آورده می شود.
ذکر و یاد پیامبر(ص) یاد و نام پیامبر در ادبیات عامیانه شهربابک ریشه دوانده و اشعار مذهبی این مردمان دیده می شود.
ذکر و یاد امام حسین (ع) و حضرت عباس(ع) یاد امام حسین و آرزوی زیارت او و سایر شهدای کربلا از آرزوهایی است که در ادبیات عامیانه و اشعار و دوبیتی های شهربابک کاربرد خاص دارد.
{مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} (ریاحی، 1396: 57) 3- صداقت صداقت و راستگویی از دیگر فضیلت های اخلاقی است که در ادبیات عامیانه شهربابک کاربرد دارد.
نتیجه گیری با بررسی اشعار و دوبیتی ها شهربابک می توان مضامین اخلاقی و مبانی اعتقادی مردم این شهر را در ادبیات عامیانه آن مشاهده کرد.