Abstract:
نگارنده نقدهایی بر سه مقاله از شمارههای پیشین سفینه نوشته است. در این نقدها، به مطالبی مانند تفاوت عتریت با روایت، حجیت ظهور، شان پیامبر در تبیین قرآن، تدبر در قرآن، آثار ابوالفضل برقعی، قرآنبسندگی در دین و تفسیر اشاره میکند.
Machine summary:
در آخر ادعا کردند که قرآنیون بین کشف مراد آیات قرآن با دستیابی به معنای ظاهر آن، خلط کردهاند چون: «از کجا بدانیم کدام آیه با کدام آیه مرتبط است و کدام به کدام ربطی ندارد؟ البته ممکن است حدسهایی بزنیم ولی چه ضمانتی وجود دارد؟ رمز و رازهای احتمالی قرآن را چه کنیم؟» نقد: اگر هیچکس جز معصوم، توان درک روابط آیات را نداشت، چرا این همه دستور به تدبر در قرآن داده شده و چرا گفته شده اگر تدبر در قرآن شود هیچ اختلافی در آن نمییابید؟ (نساء/82) مؤلفان برای این اشکال چه جوابی دارند؟ اشکال دیگر آنکه شما که برای فهم و تفسیر قرآن به روایات رجوع میکنید، از کجا مطمئن هستید کلام معصوم را فهمیدهاید تا مدعی فهم قرآن شوید؟ گذشته از حوادثی که بر تاریخ حدیث رفته و موجب ظنی بودن اکثر احادیث شده است، چه ضمانتی دارید که مراد واقعی ائمه را فهمیده باشید؟ سؤالی که پاسخی به آن داده نشده است.
در اشکالی به مبنای قرآنیون نوشتند: اگر واقعا آیات قرآن به تمام معنا روشن است، پس این همه اختلافات تفسیری برای چیست؟ (103) نقد: عین همین اشکال به مبنای شما که برای فهم قرآن به روایات مراجعه میکنید وارد است.
در پاسخ به اشکال تدبر در قرآن نوشته: قرآن اگر دستور به تدبر داده است، فرمان اخذ تمام اقوال رسول خدا را نیز صادر فرموده است (103) نقد: همین نویسنده چند سطر پیش گفته بود برای فهم مراد جدی خداوند به احادیث نیازمندیم.