Abstract:
در این مطالعه، به بررسی تاثیر آموزش ذهنآگاهی بر کاهش تعللورزی، و استرس تحصیلی دانشآموزان دختر پایه هشتم منطقه 1 تهران پرداخته شده است. طرح پژوهش حاضر بهصورت آزمایشی بود که با بهرهگیری از یک طرح آزمایشی پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه انجام شد. با استفاده از یک غربالگری اولیه، 120 دانشآموز پایه هشتم از طریق پرسشنامههای اهمالکاری تاکمن، و استرس تحصیلی زاژاکووا و همکاران، ارزیابی شدند. از این تعداد، 48 دانشآموز که بر اساس اکتساب نمرات بالا دارای تعللورزی بالا در نظر گرفته شدند، بهطور تصادفی در گروههای آزمایش و گواه 1، و 44 دانشآموز که نمره استرس بالا به دست آورده بودند، بهطور تصادفی در گروههای آزمایش و گواه 2 جایگزین شدند. گروههای آزمایشی طی 8 جلسه تحت تاثیر آموزش ذهنآگاهی قرار گرفتند. درحالیکه، در این مدت، گروههای گواه این آموزشها را دریافت نکردند. هر دو گروه تعللورزی بالا، در پیشآزمون، و پسآزمون با استفاده از پرسشنامه تاکمن، و گروههای استرس بالا نیز در پیشآزمون و پسآزمون با استفاده از پرسشنامه زاژاکووا و همکاران مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس ترکیبی ساده تحلیل شد. یافتهها، بیانگر وجود تفاوت معنادار (p<0.05) میان گروههای آزمایش و گواه 1 در میزان تعللورزی تحصیلی دانشآموزان در سطح پیشآزمون و پسآزمون بود. همچنین، آموزش ذهنآگاهی نمرات استرس تحصیلی را بهطور معنیداری در گروه آزمایشی استرس بالا کاهش داد.
This research deals with the effectiveness of mindfulness training on procrastination and academic stress among female students of the eighth- grade of district 1 Tehran city. This study was a quasi-experimental design, using a pre and post-test exam with the control group. The statistical population of the research was female students in district 1 of Tehran who was studying at the 8th grade in the academic year of 2016-2017. Two schools selected by accident among the female schools in the district of Tehran. Using a primary screening, 80 students randomly replaced by the Tuckman’s Procrastination Questionnaire (2001) and the Zajacova, & et al.’s academic stress Questionnaire (2005) on the acquisition of high scores in Procrastination and academic stress in 2 experimental groups and 2 control groups. The experimental groups were taught in 8 basic techniques. While, during this time, the control groups did not receive the training. The results of the study using the covariance analysis and independent t-test showed that as a result of mindfulness training, there is a significant difference (p<0.05) between the experimental and control groups in the level of procrastination and stress of the students in the pre and post-test. The result is that the use of mindfulness can decrease students' procrastination and academic stress.
Machine summary:
فصلنامه روان شناسي تربيتي Quarterly of Educatinal Psychology دانشگاه علامه طباطبائي Allameh Tabataba’i University سال پانزدهم ، شماره پنجاه و دو، تابستان ٩٨، ص ١ تا ١٣ Vol. 15, No. 52, Summer 2019 اثربخشي آموزش ذهن آگاهي بر تعلل ورزي تحصيلي، و استرس تحصيلي دانش آموزان دختر پايۀ هشتم فرشته هاشمي ١، فريبرز درتاج ٢، نورعلي فرخي ٣، بيتا نصرالهي 4 تاريخ وصول : ١٣٩٨/٠١/١٢ تاريخ پذيرش : ١٣٩٨/٠٥/٢٨ چکيده در اين مطالعه ، به بررسي تأثير آموزش ذهن آگاهي بر کاهش تعلل ورزي ، و استرس تحصيلي دانش آموزان دختر پايۀ هشتم منطقۀ ١ تهران پرداخته شده است .
يافته ها، بيانگر وجود تفاوت معنادار (٠٠٥>p ) ميان گروه هاي آزمايش و گواه ١ در ميزان تعلل ورزي تحصيلي دانش آموزان در سطح پيش آزمون و پس آزمون بود.
بررسي داده هاي جدول ٢ نشان مي دهد که مقدار چولگي و کشيدگي نمرات پيش آزمون گروه هاي آزمايش و گواه تعلل ورزي در محدودة نرمال ١+ و ١- قرار ندارد، يعني توزيع از نظر تقارن نرمال نيست .
نتايج تحليل واريانس ترکيبي ساده براي تعلل ورزي ، و استرس تحصيلي در جدول ٣ ارائه شده است .
بحث و نتيجه گيري هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي آموزش تکنيک هاي ذهن آگاهي بر کاهش تعلل ورزي تحصيلي، و استرس تحصيلي دانش آموزان دختر بود.
نتايج نشان داد که استفاده از تکنيک هاي ذهن آگاهي با تعلل ورزي تحصيلي پايين رابطۀ منفي و معنادار دارد.
Shearer, Hunt, Chowdhury, and Nicol Kandemir, M.