Abstract:
متاسفانه تاکنون تایپوگرافی در ایران معاصر به دلیل عدم شناخت طراحان گرافیک و چند و چون خط فارسی آن را در اقلام مختلف خوشنویسی و یا تمایل به شیوه ها و ملاک های زیبایی شناسی و نوع نگارش در تایپوگرافی غرب دچار مشکلات فراوانی بوده و می باشد. هرچند قصد نداریم حرکت های درست و اصولی را از جانب طراحان با تجربه و آشنا با خط ولوبسیار از درک را نادیده بگیریم. ولی شایان ذکر است که بسیاری از فعالیتهایی که تا به امروز در این رشته در ایران صورت گرفته، خصوصا نشانه های نوشتاری، به دلیل موارد ذکر شده فاقد اصول زیبایی شناسی و قوانین نگارش خط فارسی صورت گرفته است. پیشینه خط فارسی و تلاش های صورت گرفته در روند تکامل آن باقی که سزاوار توجه بیشتری است. بررسی و تجزیه و تحلیل آثار موفق و ماندگار، بیانگر این است که هدف از تایپوگرافی ارسال هرچه موثرتر پیام، برقراری ارتباط لازم، ایجاد تفهیم و تفاهم نفوذ بیشتر نسبت به نوشتار عادی بوده است. بعد از گذشت سالیان، هنوز هم این اهداف کم و بیش در کار تایپوگرافی وجود دارد و هدفهایی را هم کم کم به خود اختصاص داده که این هدفها را، در مرحله اول می توان به: اهداف فرهنگی، آموزشی، پرورشی، اهداف موضوعی و اهداف اقتصادی و تجاری بخش بندی کرد. با گذشت زمان و توجه به هنر گرافیک و گسترش خدمات آن در جهت برقراری ارتباط تصویری به این قضیه توجه ویژه ای شد و کشف ظرفیت های بصری خط و در مواردی همراهی تصاویر با خط در طراحی عناوین با علاقه بیشتری دنبال شد.
Machine summary:
مطالعه تأثیرات تایپوگرافی بر تبلیغات در دهه معاصر در ایران (مفهوم واژه تایپوگرافی معاصر ایران بر آثار هنری گذشته و معاصر) عطیه نتاج مجد 1 ، سمیه فلاح خورشیدی 2 1 دکتری فلسفه هنر عضو هیأت علمی مؤسسه غیر انتفاعی طبری (بابل) 2 کارشناسی ارشد ارتباط تصویری، موسسه آموزش عالی طبری چکیده متأسفانه تاکنون تایپوگرافی در ایران معاصر به دلیل عدم شناخت طراحان گرافیک و چند و چون خط فارسی آن را در اقلام مختلف خوشنویسی و یا تمایل به شیوه ها و ملاک های زیبایی شناسی و نوع نگارش در تایپوگرافی غرب دچار مشکلات فراوانی بوده و می باشد.
طبق آمارهای این پروژه در زندگی هنر، گرافیک و تایپوگرافی امروز ایران سوار بر پیشینه حاصل تلاش چند نسل از طراحان هنرمند و نقاشان است که 150 سال را دربر می گیرد، ولی از زمانی که نخستین فونت های الفبایی برای فرآیند چاپ طراحی شد (واژه تایپوگرافی) معنی یافت و در زمان ابداع حروف متحرک فلزی توسط (گوتنبرگ) در قرن پانزدهم میلادی قطعا این واژه کاربرد دو مفهوم داشته است.
«باعث تعجب است که علی رغم کمبودهای بسیار در لوازم مورد نیاز تایپوگرافی فارسی، کوشش های فراوانی و گاه تا حد نبوغ آسای طراحان گرافیک نسل های گذشته نظیر استاد مرتضی ممیز که آثاری قابل توجه در سطح جهانی از خود به جا گذشته است، باعث الهام و ایجاد انگیزه در بسیاری از طراحان گرافیک بعدی تاکنون شده است و امروزه تعداد قابل توجهی از طراحان با همین جعبه ابزار پرنقص قلم های فارسی توانمندی های نهفته در امکانات تایپوگرافی در زبان خود را به نمایش در می آورند.