Abstract:
هدف از این پژوهش بررسی چگونگی بهبود عملکرد عملیات تجسس و نجات در راستای بهبود امداد هوایی در پایگاه چهارم هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران با استفاده از سامانههای جدید اپتیکی و حرارتی میباشد؛ لذا از حیث هدف کاربردی و به لحاظ نوع روش و ماهیت، توصیفی- موردی است. جامعه آماری شامل کلیه خلبانان، تیم رسکیوو مهندسین فنی پایگاه چهارم هوانیروز ارتش ج.ا. ایران، به تعداد 30 نفر میباشد. از مصاحبه، پرسشنامه و مطالعات کتابخانهای بهعنوان ابزار جمعآوری دادهها استفاده گردیده است. یافتههای پژوهش مؤید آن است که استفاده از شیوههای مختلف تجسس و نجات و تجهیز بالگردهای امدادی به تجهیزات جدید تأثیر بسزایی در بهبود عملکرد امداد هوایی در این پایگاه داشته و براساس نظر کارشناسان در صورت تجهیز بالگردهای امداد و نجات به دوربینهای اپتیکی و گرماسنجی عملکرد بالگردها در عملیات تجسس و نجات هوایی به میزان 76 درصد افزایش خواهد یافت.
Machine summary:
یافته های پژوهش مؤید آن است که استفاده از شیوه های مختلف تجسس و نجات و تجهیز بالگردهای امدادی به تجهیزات جدید تأثیر بسزایی در بهبود عملکرد امداد هوایی در این پایگاه داشته و براساس نظر کارشناسان در صورت تجهیز بالگردهای امداد و نجات به دوربین های اپتیکی و گرماسنجی عملکرد بالگردها در عملیات تجسس و نجات هوایی به میزان ٧٦ درصد افزایش خواهد یافت .
انتخاب دوره ترافیک پروازی خاص جهت انجام عملیات جستجو و نجات به عوامل مختلفی بستگی دارد که این عوامل در تعیین نوع تجسس تأثیر داشته و مهم ترین آن ها بدین شرح میباشد: ارتفاع ، سرعت و زمان پرواز هر چه کمتر بهتر میباشد و دید پروازی و دیده بانی هرچه بیشتر باشد بهتر است (آیین نامه ١-٣٠/ه ، تجسس و نجات هوایی، ١٣٩٠).
جستجو از طریق روش گرماسنجی در عملیات امداد و نجات همواره پیدا کردن موقعیت دقیق مصدومین کار ساده ای نیست و چه بسا این مرحله از مأموریت که مهم ترین قسمت آن نیز است چندین روز به طول انجامد، مانند یافتن هواپیمای سانحه دیده در کوه های اطراف یاسوج در سال ١٣٩٦.
در آزمون فرضیه با توجه به اینکه مقدار سطح معناداری بزرگ تر از مقدار آلفای ٠/٠٥ بوده لذا فرض Ho رد شده و نتایج گویای این است که بهبود عملکرد امداد هوایی در پایگاه چهارم هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران با استفاده از شاخص های مؤلفه شیوه های تجسس و نجات امکان پذیر است .