Abstract:
ﺗﻌﺪاد زیادی از زﻧﺎن مهاجر افغان در شهر کرمان زندگی میکنند. پژوهش حاضر، با تأکید بر این زنان و مشکلاتشان، به قابلیتهای آنان در تولید صنایع دستی اهمیت داده است. در این پژوهش، از روش موردپژوهی جهت مستندکردن وضعیت این زنان و روش پژوهش عملی مشارکتی در قالب جلسههای آموزشی با هدف افزایش توانمندی آنان در قالب سه طرح استفاده شده است. جهت تعیین شاخصها، از نظریة توانمندی لانگه (1991) و نظریات کبیر (2003) استفاده شد. شاخصهای گوناگونی جهت سنجش توانمندی زنان بهکار رفته است. نتایج نشان داد که مشاغل خانگی به افزایش توانمندی زنان در شاخصها کمک کرده، اما تأثیری در بهبود کیفیت غذا و افزایش سلامت نسبی زنان و خانوادة آنان نداشته است. نتایج جلسههای آموزشی برگزارشده در مرکز دوستدار کودک مشتاق کرمان، نقش مفید سازمانهای غیررسمی را در توانمندسازی زنان نشان میدهد.
A large number of Afghani women are living in Kerman. The present research, with an emphasis on these women and their problems, has noticed their capabilities in the production of handicrafts. In this research, applying a survey and case study method, researchers had documented status of these migrants. In addition, based on a participatory practical method, researchers hold educational sessions to increase their ability. By studying Longwe (1991) and Kaber (2003) theory of power, indices of empowerment were determined. Various indicators have been used to measure women's ability. The findings suggest that home-based businesses helped Afghan women empowerment, but had no effect on improving their quality of life and their family health status. The results of the training sessions held in Moshtagh child friendly center of Kerman show the useful role of informal education and non-governmental organizations in empowering women.
Machine summary:
پیامد این فرآیندها، 26 ازیک طرف ، تحمیل ساعت های کار بیشتر به زنان (کار خانگی و کار مزدی در خانه ) است ، اما از طرف دیگر، داشتن درآمد و پس انداز اندک ، تا حدودی به استقلال اقتصادی زنان در خانواده کمک می کند و سبب افزایش قدرت تصمیم گیری آنان در مسائل خانواده می شود.
طی این پژوهش ، ٢٠ نفر از زنان افغان ، با مشارکت در جلسه هایی که در مرکز دوست داران کودک مشتاق کرمان ١ با حضور پژوهشگر و افرادی از جامعة محلی برگزار شد، با روش پژوهش عملی مشارکتی و با هدف افزایش توانمندی اقتصادی و کار خانگی (پته دوزی )، بهداشتی (سلامت جنسی ) و تغذیه توانمندتر شدند.
در این پژوهش ، زنان افغان در طی جلسه های آموزشی در زمینه هایی مانند تغذیة سالم ، بهداشت باروری ، سلامت جنسی و دوخت پته ، که در مرکز دوست داران کودک مشتاق برگزار شد، با حضور دو مربی و یک پزشک ، به روش پژوهش عملی مشارکتی آموزش دیدند و خود فرآیند پژوهش را برای شناسایی و رفع مشکلاتشان هدایت کردند، به نحوی که قدرت تصمیم گیری از جانب پژوهشگر به آنان واگذار شد.
وضعیت مشارکت زنان {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} در بررسی شاخص کنترل نیز نتایج نشان می دهد که ٢ نفر از زنان نمی توانند از وسائل پیش گیری از بارداری استفاده کنند.
نتایج پژوهش نشان می دهد بارداری های پی درپی مشکلات فراوانی برای زنان به وجود آورده است ، هرچند کار خانگی و افزایش توانمندی زنان سهم آنها را در استفاده از وسائل پیش گیری افزایش داده است .