نمایش هرگز هنر مهمانخانه ای نیست Journal Article

"نگاهی به گذشته و نحوه پیدایی هنر نمایش نشان می‌دهد که این هنر در بطن زندگی اجتماعی انسان بوده و با نیازهای او و بعد متعالی روح و اندیشه او پیوند خورده است. اما با گذشت زمان در جریان‌ تعامل فرهنگها تئاتر در ایران نیز به نیازی گریزناپذیر تبدیل شد که همچون گذشته تاریخ بعد متعالی وجود انسان را به خود مشغول می‌ساخت. این سؤال بارها و بارها در گذشته و حال در جامعهء ما تکرار شده است که آیا تئاتر باید در بطن جامعه ما و در برنامه دائمی فعالیتهای‌ اجتماعی ما وجود داشته باشد؟ آیا لازم است که نمایش در جامعهء ما فراگیر شود؟آیا باید شرایطی فراهم شود که هنرمندان‌ تئاتر امکان وسیعی برای بروز خلاقیتهای خود و ارتباط با مردم را داشته باشند؟ بنظر می‌رسد امروز فضایی ایجاد شده است که متولیان فرهنگ کشور باید پاسخ مثبت خود را به این سؤالات در عمل نشان دهند."