Abstract:
نحوه استفاده از عواید حاصل از منابع طبیعی، از جمله نفت، همواره مورد توجه سیاست‌مداران، متخصصان اقتصادی و سیاسی و نیز گروه‌های مختلف اجتماعی بوده است. این تحقیق، با فرض وجود بیماری هلندی در ایران، به بررسی مدیریت و تخصیص بهینه درآمد‌های نفتی پرداخته است. سناریوهای مختلف در خصوص تخصیص درآمد‌های نفتی با حضور صندوق توسعه ملی بررسی شده است. در سناریوی اول، فرض شده همه درآمد‌های نفتی در هر سال مصرف شوند. در سناریوی دوم، همه درآمد‌های نفتی در هر سال به صندوق توسعه ملی وارد شدند. در سناریوی سوم،تخصیص درآمد‌های نفتی به صندوق توسعه ملی، معادل ۵ درصد تولید ناخالص داخلی در نظر گرفته شده است و در سناریوی چهارم، ۱۰ درصد درآمد‌های نفتی در هر سال وارد صندوق توسعه ملی و مابقی صرف مخارج دولت شدند. نتایج تحقیق نشان داد طبق سناریوی اول، رشد اقتصادی افزایش یافته، بیماری هلندی شدت می‌یابد و خانوارها متضررترین افراد جامعه می‌شوند. در سناریوی دوم، شاهد اثرات رشد بسیار محدود خواهیم بود. سناریوی سوم منجر به بدتر شدن شرایط تجارت در کوتاه‌مدت می‌شود. در سناریوی چهارم اگرچه میزان تولید ناخالص داخلی کمتر از سناریوی اول است اما به نظر می‌رسد بهترین حالت برای رشد و انعطاف‌پذیری در بلندمدت باشد چرا که با وجود صندوق توسعه ملی، کشور حتی در زمانی که قیمت نفت پایین باشد انگیزه‌ای برای استفاده از درآمد‌های نفتی دارد.
The use of revenues from natural resources, including oil, has always been of interest to politicians, economics professionals as well as various social groups. With the assumption of the Dutch disease in Iran’s economy, this study seeks to explore the management and optimal allocation of oil revenues. Various scenarios on the allocation of oil revenues have been reviewed by the National Development Fund. In the first scenario, it is assumed that all the oil revenues are consumed in every corresponding year. In the second scenario, all oil revenues come into the National Development Fund every year. In the third scenario, oil revenues are allocated for 5 percent of the GDP. Finally, in the fourth scenario, 10 percent of the oil revenues enter the National Development Fund each year and the rest is spent on government costs. According to the results of the first scenario, i.e. increased economic growth, Dutch disease is increasing and households are the most affluent in the community. In the second scenario, there are very limited growth effects. The third scenario leads to worse trading conditions in the short term. In the fourth scenario, although gross domestic product is less than that in the first scenario, it seems to be the best mode for growth and flexibility in the long run. This is because, with the National Development Fund, the country has an incentive to use oil revenues even at low oil prices.
(
, 
, 
)
