Abstract:
برگزیدن راهبردی بهینه برای تأمین مالی و افزایش سهم سبد درآمدهای غیرعمومی دانشگاه دیرزمانی است که به یکی از چالشهای اساسی نظام دانشگاهی بدل شده است. این پژوهش با هدف اولویتبندی راهبردهای بهینه برای خودگردانی مالی دانشگاههای دولتی شهر تهران با رویکرد کیفی- کمی انجام شده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است که پس از گردآوری، طبقهبندی و ساماندهی دادههای حاصل از مصاحبه با 20 خبره آموزش عالی، با استفاده از تکنیک SWOT راهبردهای بهینه استخراج شد. در گام بعدی، برای آن که به طور دقیق مشخص شود که کدام راهبرد در شرایط کنونی دانشگاههای ایران اولویت بالاتری دارد، از ابزار تاپسیس برای اولویتبندی راهبردها استفاده شد. یافتهها نشان از ۶ راهبرد برای خودگردانی مالی دانشگاههای دولتی شهر تهران دارد که نخستین راهبرد «تقویت زیرساختهای پژوهشی» با 63/0 نزدیکی تا گزینهایدهال است. با فاصله اندک، راهبرد «تنوعبخشی درآمدی» با 61/0 دومین راهبرد اولویتدار در این زمینه است. با نگاهی به راهبردهای اولویتبندی شده میتوان نتیجه گرفت که خودگردانی مالی، با بازاندیشی و مدیریت در فرایندهای درونی دانشگاهها آغاز میشود.
It has been a long time that selecting and optimizing strategies for financing and incrementing the income diversification of public universities is becoming challenging. The aim of this study is to prioritize optimal strategies for financial autonomy of public universities in Tehran with qualitative-quantitative approach. The methodology of the study is Descriptive-analytical in which the data from interviewing 20 expert in higher education was gathered and organized. The optimal strategies were obtained using SWOT technique. In the next step in order to determine the priority strategy in current situation of universities the TOPSIS technique is used. The findings illustrate six strategy for financial autonomy of universities. the “improving the research infrastructures” strategy with 0.63 closeness coefficient of each alternative is the first strategy and the second strategy which can lead the universities to gain more nonpublic revenue is “revenue diversification” with 0.61 closeness coefficient of each alternative. The prioritized strategies indicate that financial autonomy of begins from rethinking and managing the internal processes of universities.