Abstract:
فناوریهای دیجیتال فرصتهای ارزشمندی برای ارائه نوآوریها و خدمات جدید فراهم کردهاند. یکی از این نوآوریها، تأمین مالی جمعی است. وامدهی شخص به شخص به عنوان یکی از مدلهای تأمین مالی جمعی، بسیاری از مشکلات تجهیز و تخصیص منابع را در نهادهای مالی سنتی، مرتفع کرده و دسترسی اشخاص و کسبوکارهای نوپا به منابع را از طریق تعامل مستقیم عرضهکنندگان و متقاضیان وجوه تسهیل کرده است. سؤالی که در این تحقیق به دنبال پاسخ به آن هستیم این است که چگونه میتوان از پتانسیل تأمین مالی جمعی، جهت تجهیز و تخصیص منابع قرضالحسنه استفاده کرد؟ در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی ابتدا به بررسی مبانی نظری تأمین مالی جمعی به ویژه مدل قرضدهی شخص به شخص پرداختیم و این مدل را از دید فقهی تحلیل کرده و در پایان، مدل عملیاتی وامدهی شخص به شخص مبتنی بر قرضالحسنه را ارائه کردیم. یافتههای تحقیق نشان میدهد این مدل هم میتواند نیازهای مصرفی اشخاص حقیقی را تأمین مالی کند و هم میتواند جهت توانمندسازی اشخاص حقیقی در مراحل ابتدایی کسبوکارهای نوپا و نوآورانه و در اندازههای کوچک و متوسط، منابع مالی مورد نیاز را فراهم سازد.
Digital technologies provide valuable opportunities for new innovations and services. One of these innovations is Crowdfunding. Peer to peer lending as a form of crowdfunding, has eliminated many of the problems of fund management in traditional financial institutions and facilitated the access of individuals and businesses to resources through direct engagement of lenders and borrowers. The question we are looking for in this research is how to use the potential of crowdfunding for managing of Qur'd al-Hassan's funds. In this descriptive-analytic method, we first examined the theoretical foundations of crowdfunding, and especially the peer to peer model, and analyzed this model from the religious legal point of view, and finally, we presented the functional model of crowdfunding based on Qrzal Al Hassan. We think that this model can also finance some of the consumer's needs of real people, and can also be used to empower real people (microfinance to create employment), and can be used in the early stages of innovative and innovative businesses. Small and Medium Enterprises (SMEs) provide the required financial resources.
Machine summary:
در اين پژوهش ابتدا به واکاوي مفهوم کلي انواع تأمين مالي جمعي سپس بر روي يکي از انواع يعني قرض دهي شخص به شخص (Peer Lending ٢ Peer) که قرابت قابل ملاحظه اي با مکانيسم تجهيز و تخصيص از طريق قرض الحسنه دارد، متمرکز شده و از لحاظ فقهي آن را بررسي خواهيم کرد.
٢. آسيب شناسي ساختارهاي موجود اگرچه طراحي هريک از ساختارهاي موجود براي مديريت منابع قرض الحسنه در زمان خود، گام مهمي براي حرکت به سمت بهره وري هرچه بيشتر نظام قرض الحسنه به شمار ميآمد، اما با گذشت زمان و پيدايش چالش هاي متعدد در مديريت اين وجوه ، به تدريج ، سهم سپرده قرض الحسنه پس انداز از مجموع سپرده ها رو به کاهش نهاده و اعتماد مردمي نسبت به ساختارهاي رسمي پولي از دست رفته است ؛ ازاين رو ميبايست براي تجهيز و تخصيص هر چه بهتر اين منابع و جلب اعتماد عمومي، از بسترهاي جديد مانند تأمين مالي جمعي و وام دهي شخص به شخص که از شفافيت کافي و عملکرد مناسب برخوردار هستند، استفاده نموده تا اين سنت که آثار و برکات اقتصادي، اجتماعي فراواني در جامعه دارد، احيا شود.
در شکل زير فرايند قرض دهي شخص به شخص ارائه شده است ؛ البته تأمين مالي مبتني بر بدهي ميتواند با رويکرد خيرخواهانه و نه کسب بازدهي (با اهداف غير مادي) نيز باشد؛ براي نمونه ، پلتفرم تأمين سرمايه خرد کيوا (Kiva) با هدف اعطاي وام به افراد فقير در کشورهاي جهان سوم راه اندازي شد (زرندي و ديگران ، ١٣٩٥، ص ١٧٧).