Abstract:
در اهمیت موضوع تعلق سه جزیرهی ایرانی در خلیج فارس به ایران میتوان گفت، جزایر خلیج فارس و سرزمین عمان از دوران کهن تا زمان نادرشاه و کریمخان زند تحت حاکمیت و سلطهی بلامنازع دولت ایران بوده است. پس از این دوران با توجه به رقابت قدرتهای استعماری و تلاش مستمر انگلیس برای نادیده گرفتن حقوق ایران در خلیج فارس و اشغال 67 سالهی جزایر تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی توسط انگلیس و سپس اعادهی حاکمیت دائمی آنها به کشورمان، این جزایر همواره در چارچوب قلمرو سرزمینی ایران بودهاند و ادعای امارات، این کشور کوچک حاشیهی جنوبی خلیج فارس در قبال آنها نیز تاکنون ره به جایی نبرده است. علاوه بر آن نقشههای مستند و معتبر جغرافیایی این حقیقت را تأیید میکنند که جزایر تنب و ابوموسی همواره به ایران تعلق داشتند. «نقشههای دریایی» تهیه شده در قرن 18 که بیشتر برای راهنمایی دریانوردان و کشتیهای بین قارهای بود و در آنها کمتر به جنبههای سیاسی و اجتماعی امر توجه میشد؛ همچنین جزایر خلیج فارس به دو بخش ایرانی و عربی تقسیم میشد که همواره سه جزیرهی ایرانی ابوموسی، تنب کوچک و تنب بزرگ در قسمت ایران قرار داشت. این نقشههای جغرافیایی و دریایی به لحاظ قدمت، اصالت و همچنین اعتبار در عرصهی امروز روابط بینالملل نیز مورد عنایت و استناد قرار میگیرند. در این پژوهش سعی بر آن است تا ضمن اشاره به کارکرد نقشههای جغرافیایی و دریایی بینالمللی، بهطور ویژه جایگاه نقشه راهبردی 1886 وزارت جنگ انگلیس درباره ایران و جزایر سهگانهی ایرانی در خلیج فارس بیان گردد. سؤال اساسی پژوهش در این است که آیا دلیل و شاهدی در نقشهی جغرافیایی و دریایی معتبر بینالمللی بر اثبات حقوق سرزمینی ایران در سه جزیرهی تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی وجود دارد؟ در این حال روش و یافتههای تحقیق در پژوهش مذکور توصیفی-تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات پیمایشی از اسناد و نقشههای معتبر و دست اول است.
Islands in the Persian Gulf and the Oman territory since ancient times until Nadir Shah and Karim Khan Zand have unquestioned dominance by the Iranian government. After this period, due to competition and constant efforts by the British colonial powers to override the rights of Iran in Persian Gulf and 67-year occupation of the islands of Greater and Lesser Tunb and Abu Musa by Britain and then restore them to our permanent sovereignty of our country, These islands have always been within Iranian territorial jurisdiction and also United Arab Emirates’ unfounded claims about them will not work. In addition to its authenticity and geographical maps confirmed the fact that Tunb and Abu Musa islands always belonged to Iran. ‘Marine maps’ prepared to guide sailors and ships in the 18th century, most of them were intercontinental. And they paid less attention to the social and political aspects, Persian Gulf islands also were divided into two parts: Persian and Arabic which three Iranian islands of Abu Musa, Greater and Lesser Tunb were always in Iran. These maps and marine In terms of history, authenticity and credibility in the field of international relations today, and documentation are also paid and invoked. This study intends to outline the function of the International maps and marine, particularly the status of the strategic plan of the British War Department about Iran and three Iranian islands in the Persian Gulf are expressed in 1886. A crucial question is whether this studies because evidence to substantiate the prestigious international nautical maps and land rights in the three islands of Greater and Lesser Tunb and Abu Musa there?
Machine summary:
ارزیابی نقشههای جغرافیای تاريخي معتبر بینالمللی جزایر سه گانه ایرانی تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی نقی طبرسا استادیار دانشکده علوم انسانی دانشگاه گلستان تاریخ دریافت: 23/1/93؛ تاريخ پذيرش: 21/4/93 چکیده در اهمیت موضوع تعلق سه جزیرهی ایرانی در خلیج فارس به ایران میتوان گفت، جزاير خليج فارس و سرزمين عمان از دوران کهن تا زمان نادرشاه و كريمخان زند تحت حاکمیت و سلطهی بلامنازع دولت ايران بوده است.
واژگان کلیدی: خلیج فارس، نقشه جغرافیایی و دریایی، جزایر ایرانی طرح مسأله با عنایت به ادعای دولت امارات متحده عربی در قبال سه جزیره ایرانی که بخش جداییناپذیر تمامیت ارضی کشورمان هستند، ضرورت دارد برای تنویر افکار عمومی به ویژه نخبگان به انبوه دلایل و مستندات ایران اشاره شود که در این میان سعی بر آن است تا ضمن ارائه و معرفی جایگاه نقشههای معتبر جهانی در عرصههای جغرافیا و دریایی بینالمللی، بتوان از این نقشهها بهعنوان یکی از راههای اثبات حقانیت کشورمان بر جزایر مذکور استفاده نمود.
علاوه بر نقشه مذکور دهها نقشه مستند بینالمللی موجود، مؤید تعلق جزایر موصوف به ایران است که در این پژوهش به موارد مهم آن اشاره میگردد: نقشههای معتبر جغرافیایی بینالمللی الف) «نقشه خلیج فارس» (Carte Du GolphePersique) که در سال 1764 تهیه و در آن جزایر تنب و ابوموسی به رنگ خاک ایران رنگآمیزی شده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) ح) قسمت خلیج فارس نقشه رنگی ایران در «اطلس جهانی» که در سال 1967 به دستور شورای وزیران اتحاد شوروی به وسیلهی «بخش اجرایی مساحی و نقشه کشی» به روسی و انگلیسی تهیه شد، علاوه بر رنگآمیزی جزایر تنب و ابوموسی به رنگ خاک ایران، نام کشور ایران در کنار این جزایر نیز درج شده است.