Abstract:
مقاله حاضر بهدنبال بررسی تاثیر شبکه های اجتماعی مجازی بر مشارکت شهروندان در توسعه جامعه است. توانمندسازی رویکردی است که بر مشارکت دادن مردم در امور، واگذاری اختیار و مسئولیت بیشتر به شهروندان تاکید دارد. در این مقاله، با استفاده از روش اسنادی به بررسی الگوی توانمندسازی از طریق مشارکت کاربران در شبکه های اجتماعی مجازی پرداخته شده است. با توجه به اینکه الگوی توانمندسازی خواستار تکثیر رسانههای کوچکی است که از طریق اجتماعات، سازمان ها، و جنبش های محلی کنترل میشوند، یافته های این پژوهش نشاندهنده آن است که شبکههای اجتماعی مجازی، قابلیت بالایی در ساختار مشارکتی ارتباطات دارند. بهدلیل گستردگی قابل توجه شبکه های اجتماعی مجازی در ایران، می توان در سیاستگذاری های توسعه به سمت الگوی توانمندسازی رفت؛ بویژه با در نظر گرفتن اینکه نقش شبکه های اجتماعی مجازی در توسعه جامعه ایران مطلوب و قابل توجه ارزیابی شده است.
Machine summary:
در اين مقاله ، با استفاده از روش اسنادي بـه بررسي الگوي توانمندسازي از طريق مشارکت کاربران در شبکه هاي اجتماعي مجازي پرداختـه شده است .
با توجه به اينکه الگوي توانمندسازي خواستار تکثير رسانه هاي کوچکي است کـه از طريق اجتماعات ، سازمان ها، و جنبش هاي محلي کنتـرل مـيشـوند، يافتـه هـاي ايـن پـژوهش نشان دهنده آن است که شبکه هـاي اجتمـاعي مجـازي، قابليـت بـالايي در سـاختار مشـارکتي ارتباطات دارند.
توانمندسازي به صورت عام آن ، از آغاز تاريخ بشر وجود داشته است ، امـا بـه معنـاي خاص ، در قرن ١٩ و ٢٠ در پي رنسانس و جنبش هاي اصلاح اجتماعي، بـه ايـن منظـور رواج يافت که براي گروه هاي به حاشيه رانده شده ، امکان دسترسي و کنتـرل بـر منـابع طبيعي را فراهم آورد (١٣٢٤ :٢٠٠٦ ,Nunan).
Melkote and Steeves سرواس و ويلکينز١ (٢٠٠٠) قدرت اجتماعي را نـه بـه عنـوان ظرفيتـي بـراي اجبـار ديگران به انجام کارهايي که برخلاف ميل شان است ، بلکه به عنوان يـک فراينـد مـذاکره پيوسته در محيطي که بسياري از صاحبان سـرمايه هـاي مختلـف وجـود دارنـد، تعريـف ميکنند.
شـبکه اي شـدن جوامـع امـروزي و استفاده از شبکه هاي اجتماعي مجازي، اين امکان را به شهروندان ميدهد کـه در فراينـدهاي تصميم گيري جامعه مشارکت کنند.
در اين مقاله با استفاده از روش اسنادي قصد داريـم کـه با بررسي ظرفيت شبکه هاي اجتماعي مجازي، به نقـش ايـن رسـانه هـا در مشـارکت بيشـتر شهروندان ، و در نتيجه ، توانمند شدن آنان براي توسعه جامعه ايران اشاره کنيم .