Abstract:
بدیع از دیدگاه زیباییشناسی دانشی است که با آن زیباییهای سخن آشکار میشود. رفیق اصفهانی از شاعرانی است که صنایع معنوی بدیعی مورد توجّه وی بوده و برای زیبایی آفرینی و آراستن کلام خود در حد اعتدال از آرایههای بدیع معنوی در شعر خود بهره برده است. نگارنده در پژوهش حاضر به شیوهی توصیفی - تحلیلی از دیدگاه زیباییشناسی به تعیین و بررسی آرایههای بدیع معنوی در دیوان رفیق اصفهانی، میپردازد. پرسش اصلی پژوهش این است که آرایههای بدیعی مهمّ به کار رفته در دیوان وی کدامند؟
با بررسی اشعار رفیق اصفهانی در مییابیم که آرایههای بدیع معنوی نقش بسزایی در ایجاد تصویرها و زیبایی کلام وی داشته است. وی برای بیان افکار و اندیشههای خود علاوه بر صور خیال از سایر صنایع بدیعی مانند: ایهام، التفات، تجاهل العارف، تجرید، تفریق، جمع و تقسیم، تنسیق الصفات، تلمیح، طباق، لف و نشر، مبالغه، مراعات النظیر و... برای آراستن کلام خویش، بهره برده است.
From the aesthetic point of view, it is the knowledge by which the beauties of speech are revealed. Rafiq Esfahani is one of the poets whose interest in the Rhetorics spiritual industries has been used in the poetry to exert modest beauty in his poetry. In this descriptive-analytical method, the author of this study is to determine and study the Rhetorics spiritual arrays in the court of Rafiq Esfahani. The main question of the study is what are the important Rhetorics arrays used in his court?
By studying the poetry of Rafiq Esfahani, we find that Rhetorics spiritual arrays have played a significant role in creating the images and beauty of his words. To express his thoughts and thoughts In addition to the imagination, he has used other exquisite industries such as: Equivoque, Apostrophe, Rhetorical Question, Verse , subtraction, Zeugma and Merismus , Conglobatio, Allusion , Allusion,Epanados, Amplification, Congeries and ... .
Machine summary:
پرسش اصلي پژوهش اين است که آرايه هاي بديعي مهم به کار رفته در ديوان وي کدامند؟ با بررسي اشعار رفيق اصفهاني در مييابيم که آرايه هاي بديع معنوي نقش بسزايي در ايجاد تصويرها و زيبايي کلام وي داشته است .
آرايه هاي بديع لفظي در ايجاد نظم و توازن موسيقيايي نقش مهمي به عهده دارند، اما در بديع معنوي سخن از آرايه هايي است که موجب تخيل و در نتيجه آفرينش شعر ميشوند و حسن و تزئين کلام ، مربوط به معني شعر است ، مثل بهره گيري شاعر از عناصر صورخيال (استعاره ، تشبيه ، مجاز، کنايه ) و آرايه هايي مثل ؛ ايهام ، تضاد، تلميح ، مراعات النظير و ...
پرسش اصلي پژوهش اين است که آرايه هاي بديعي مهم به کار رفته در ديوان رفيق اصفهاني کدامند؟ و با توجه به اينکه رفيق اصفهاني از شعراي قديمي و ساده نويسي پيروي کرده است ، آيا در بهره گيري از صور خيال نيز به سادگي کلام توجه داشته و يا در شعر وي ابهام و پيچدگي به چشم ميخورد.
» (جرجاني،١٣٦١: ١٦) رفيق اصفهاني نيز، در ديوان خود براي زيبايي آفريني کلام خود از تشبيه بهره برده است ، مانند نمونه هاي ذيل : تو سرو سرکشي و من آن ساده باغبان کانديشه مي کنم که ثمر مي دهي مرا (رفيق اصفهاني، ١٣٦٣: ١٠) غم او در دل ويران من جاي بسان گنج در ويرانه دارد (همان ، ٥٩) تشبيه از جهات مختلف تقسيم بندي ميشود از آنجا که بررسي همه ي انواع تشبيه ، در اين مقال نميگنجد، از تشبيهات به کار رفته در ديوان رفيق اصفهاني از انواع تشبيه از نظر تعدد طرفين ، بررسي شده و از هر کدام ، نمونه هايي آورده ميشود: ٢.