Abstract:
صنعت سینما سابقهای بیش از صد و پنجاهساله در کشور ما دارد. این هنرـ صنعت امروز دیگر جزء میراث فرهنگی ناملموس ما نیز به شمار میرود. ازاینرو حفظ، ابقاء، پیشرفت و ارتقاء آن باید در دستور کار دولتها و بخشهای خصوصی و نیمهخصوصی کشورمان و نیز متخصصان در این عرصه قرار گیرد. از اینرو باید راهکارها و پیشرانهای موثر برای حفظ و نگهداری آن موردبررسی عمیق قرار گیرد. در این پروژه 16 خبره و متخصص از صنوف مختلف سینمایی و اساتید این حوزه در دو راند دلفی، در مورد 18 عامل به اجماع رسیدند. این عوامل بر اساس مدل pest در چهار دسته فناوری، سیاسی، فرهنگی اجتماعی و اقتصادی طبقهبندی شدند که عبارتند از: عوامل مربوط به فناوری: ارتقای قابلیتهای فیلم سازی بواسطه فناوریهای جدید، میزان فشار شکلهای جدید محتوای تصویری در رسانههای دیجیتال به صنعت سینما. عوامل سیاسی: میزان کارامدی قوانین سینمایی، میزان آزادی فعالیتهای مدنی و صنفی. عوامل فرهنگی اجتماعی: میزان وضعیت سواد بصری و سواد رسانه ای عموم مردم، میزان امکان نوآوری در تولید محتوا. مهمترین عوامل اقتصادی: شفافیت مالی در شرکتهای فیلم سازی، وضعیت اقتصاد صنعت سینما. دو عامل «میزان دسترسی عوامل تولید به فناوریهای جدید فیلم سازی» و «میزان امکان نوآوری در تولید محتوا» مهمترین عدم قطعیتها هستند.
Iran's film industry dates back more than 150 years. This art-industry is now part of the country's intangible cultural heritage. So, its preservation, survival, progress and promotion should be on the agenda of governments, private and semi-private sectors as well as experts in the field. To that end, approaches and drivers which are instrumental in the preservation of this industry should be thoroughly examined. Sixteen professors and experts specializing in various aspects of the film industry have arrived at consensus, in two rounds, on 18 factors based on Delphi method. In line with the PEST analysis, these factors are placed in four technological, political, sociocultural and economic categories. Technological factors: promotion of filmmaking capabilities through modern technology, and the pressure new forms of video content in digital media exert on the film industry. Political factors: efficacy of cinematic regulations, and the scope of freedom extended to civil and guild-related activities. Sociocultural factors: the visual and media literacy of the public, and freedom of speech in the country. Economic factors: financial transparency in filmmaking companies, and economic status of the film industry. “Access by the film crew to modern filmmaking technologies” and “freedom of speech in the country” are the biggest uncertainties in this field.
Machine summary:
سال هشتم / تابستان ١٣٩٨ شناسایی عوامل کلیدی و پیشران های مؤثر بر آینده صنعت سینما در ایران 1 امید جهانشاهی 2 مهدی قنبر 3 علی روحانی چکیده سناریونویسی یا توصیف احتمالات پیش رو در افق زمانی مشخصی در آینده ، لازمه مدیریت کردن در هر صنعتی است .
سینمای ایران در سال های گذشته با تبلیغ های تلویزیونی و محیطی مخاطب را به سالن های خود میآورد، اما با توجه به تحولات پیش رو آینده این صنعت در کشور ما چگونه خواهد بود؟ ما با چه سناریوها و آینده های ممکنی مواجه خواهیم بود؟ برای پاسخ به این سؤال اساسی باید ابتدا به این مهم بپردازیم که چه عواملی بر شکل گیری احتمالات پیش روی این صنعت مؤثر هستند؟ این آینده نگری برای هنر صنعت سینما بسیار حائز اهمیت است ، زیرا بدون داشتن توصیفی روشن از احتمالات پیش رو، سیاست گذاران و مدیران صنعت سینما نمیتوانند برای مواجهه با تحولات ، تصمیم های پیشدستانه بگیرند و سینمای ایران را به سمت یک وضعیت مطلوب هدایت کنند.
او تلاش کرد تا از طریق به کارگیری سناریو ثابت کند که بسیاری از برنامه ریزیهای نظامی براساس افکار واهی صورت میپذیرد، نه انتظارات معقول ؛ مفهوم اصلی سناریو که توسط کان ارائه شده است نشان دهنده این واقعیت است که سناریوها برای پیشگویی و پیش بینی مورد استفاده قرار نمیگیرند، بلکه کاربرد آن ها در معرفی مسیرهای جایگزینی است که منجر به دستیابی به نتایج متفاوت و جایگزین میشوند Millett) (١٧ :٢٠٠٣.