شیوع، نوع، و سازوکار آسیبهای تکواندوکاران پسر نوجوان Journal Article

Writer: رهنما، نادر ؛ نمازی زاده، مهدی ؛ صادقی پور، حمید رضا ؛ بمبیی چی، عفت ؛

المپیک زمستان 1386 - شماره 40 ، Science-Research (Ministry of Science/ISC (‎10 page(s) - From 115 to 124 )

Keywords: سازوکار آسیب آسیب تکواندو ورزشهای رزمی ورزشکاران اطلاعات

Abstract:

هدف از تحقیق عبارت است از بررسی میزان شیوع،نوع و سازوکار آسیبهای ورزشکاران تکواندوکار پسر نوجوان در ردهء ملی.جامعهء آماری تحقیق حاضر 265 نفر از ورزشکارانی(با دامنهء سنی 14 تا 17 سال) بودند که در مسابقات قهرمانی نوجوانان کشور در سال 1385 شرکت کردند.ابزار تحقیق پرسشنامهء استاندارد شده‌ای بود که در زمینهء اندازه‌گیری میزان شیوع،نوع،و سازوکار آسیب ورزشکاران تکواندو تدوین و استفاده شده بود.اطلاعات مورد نیاز را یکی از محققان با استفاده از پرسشنامه و از طریق مشاهده و مصاحبه با پزشک مسابقات،مربیان و ورزشکاران جمع‌آوری کرد.به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی خی دو استفاده شد.نتایج این تحقیق نشان داد از هر 100 ورزشکار 27 نفر در معرض آسیب قرار گرفته‌اند.میزان آسیبهای رخ داده در اندام تحتانی(5/60 درصد)به‌طور معناداری‌ بیشتر از سایر نقاط بدن بوده است( p>0/05 و X2-169/7 ).همچنین میزان آسیبهای عضلانی-وتری به‌طور معناداری بیشتر از سایر آسیبها بوده است( p>0/05 ).نتایج همچنین نشان داد بیشترین نوع آسیبها به ترتیب از نوع کوفتگی(1/33 درصد)،اسپرین(9/30 درصد)،و خراشیدگی(4/8 درصد)بوده است( p>0/05 )و X2-213/5 ).مهم‌ترین عوامل ایجاد اسیب خطای تکنیکی حریف(8/17 درصد)،کاربرد اشتباه تکنیکی‌ (3/11 درصد)،و آسیب دیدگی قبلی(1/11 درصد)بود.نتایج همچنین نشان داد از نظر پزشک مسابقات، مربیان،و ورزشکاران مهم‌ترین سازوکار بروز آسیب مربوط به ضربهء حریف(4/63 درصد)و ضربه زدن‌ به حریف(8/21 درصد)بوده است.اصلاح قوانین،کاهش ضربات غلط و استفاده از وسایل حفاظتی و ایمنی‌ بیشتر از راههای کاهش آسیبها در تکواندوست.

Machine summary:

"نتایج همچنین نشان داد از نظر پزشک مسابقات، مربیان،و ورزشکاران مهم‌ترین سازوکار بروز آسیب مربوط به ضربهء حریف(4/63 درصد)و ضربه زدن‌ به حریف(8/21 درصد)بوده است. از آنجا که در ورزش تکواندو نیز به دلیل ماهیت برخوردی بودن آن بروز آسیب‌ در آن حد بالایی است،هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان،نوع و سازوکارهای آسیبهای‌ ورزشکاران تکواندوکار پسر نوجوان ایرانی در ردهء ملی است. روش‌شناسی تحقیق حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است‌ که در آن میزان شیوع،نوع و سازوکارهای آسیبهای‌ رخ داده در ورزشکاران تکواندوکار پسر نوجوان در ردهء ملی ارزیابی شده است. نتایج تحقیق حاضر نشان داد میزان آسیبهای‌ رخ داده در اندام تحتانی(6/60 درصد)به‌طور معناداری بیشتر ا زسایر نقاط بدن بوده است‌ ( p>0/05 و X2-169/7 ). سازوکارهای برزو آسیب (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث و نتیجه‌گیری هدف از تحقیق حاضر عبارت است از بررسی‌ میزان شیوع،نوع و سازوکار آسیبهای رخ داده در ورزشکاران تکواندوکار پسر نوجوان در ردهء ملی. نتایج تحقیق حاضر نشان داد میزان آسیبهای‌ رخ داده در اندام تحتانی(6/60 درصد)به‌طور معناداری بیشتر ا زسایر نقاط بدن بوده است. نتایج تحقیق نشان داد بین آسیبهای بافتی، میزان آسیبهای عضلانی-وتری به‌طور معناداری‌ بیشتر از سایر آسیبهاست،همچنین بیشترین نوع‌ آسیبها به ترتیب از نوع کوفتگی(47 مورد،1/33 درصد)،اسپرین(44مورد،9/30 درصد)،و خراشیدگی(12 مورد،4/8 درصد)بود که این‌ یافته‌ها با نتایج تحقیقات قبلی همخوانی دارد9،16. در مجموع نتایج تحقیق حاضر نشان می‌دهد میزان آسیبهای تکواندوکاران پسر نوجوان حاضر در مسابقات کشوری در مقایسه با تحقیقات مشابه انجام‌ شده در خارج از کشور به میزان بالایی بوده،و بیشترین آسیبها در ناحیهء پایین تنه و از نوع کوفتگی و اسپرین بوده است."

Download citation file :
(پژوهیار, , , )

Download PDF
Downlaod HTML

Shortlink:

Page: