Abstract:
نشانهشناسی دانشی است که به مطالعة نظام‌های نشانه‌ای و کشف رمزگان اثر می‌پردازد. اگرچه بنا به تعاریف ارائه‌شده، هر عکس، خود صحنه، یا همان واقعیت برابر با اصل را انتقال می‌دهد؛ اما بی‌شک در گذر از شیء به تصویر آن، تقلیلی صورت می‌گیرد؛ تقلیلی در ابعاد، اندازه‌ها و زاویه دید. پس تصویر، به یقین خود واقعیت نیست و عکاس یا گزینشگر عکس (در رسانه)، در مراحل مختلف انتشار عکس، با گزینشی که خودآگاه یا ناخودآگاه اتفاق می‌افتد، در چگونگی ارائة معنا تاثیر خواهد داشت. زمانی که صحبت از رمزگشایی و ساز و کار تولید معنا در عکس به میان می‌آید، موضوع ابعاد پیچیده‌تری به خود می‌گیرد؛ چراکه «عکاسی، رسانه‌ای رمزگذاری شده است و به شکل همان‌گویانه واقعیتی را که به آن ارجاع می‌یابد، بازتولید نمی‌کند» (سونسون، 1391: 50). در همین نقطه است که اهمیت نشانهشناسی عکس نمایان میشود. عکس علاوه بر خصلت ارجاع‌دهنده و بازنمایی، از قابلیت بیان‌گرایانه نیز برخوردار است. از آنجا که هرچیزی، غیر از آنچه هست عمل کند، می‌تواند نشانه باشد، پس می‌توان عکس را هم به مثابة متنی نشانه‌ای دانست که دلالت‌های متعددی را در معرض تفسیر و تأویل و فهم مخاطب قرار می‌دهد. از این رو، هدف این مقاله، ارائة روشی برای نشانهشناسی عکس‌های خبری است.
Semiotics is a branch of science which studies the systems of sign process and coding discovery of works. Although based on the given definition every photograph itself represent a scene or is a copy resembling the original, but undoubtedly during the process of transforming from an object into an image a reduction takes place , reduction in size and viewing angle. In this sense, picture is not the same as the reality and the picture or the one who selects the picture in the media during the various stages of the publication of the picture, through a deliberate or undeliberate selection, it modifies the presentation of the meaning. When we talk about decoding and mechanism of generation of the meaning in the picture, the case become more complicated, because photography is an encrypted media and does not reproduce the realty it refers to (Sunson, 2012:50). At this same point, the importance of the semiotics of a photograph becomes evident. In addition to reference and representation, photograph is also capable of expressing itself. Since everything acts differently from what it is, therefore it can be a sign. Therefore, a photograph can be also considered as semiotic text that puts forward various attributions for interpretation and understanding by the audience. Therefore, this paper provide a clear outlook for semiotics of news photos.
Machine summary:
از جمله پژوهش‌ها می‌توان به موارد این اشاره کرد: علیرضا عمادالدین (1396) در پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود با عنوان بررسی تطابق محتوایی عکس و متن خبر در سایت‌های شبکه‌های خبر، العالم و پرس‌تی‌وی، با استفاده از روش‌های نشانهشناسی چارلز ساندرس پیرس و تحلیل گفتمان انتقادی کرس و ون‌لیوون به تحلیل عکس اخبار پرداخته است.
علیرضا مهدی‌زاده (1395) در مقاله‌ای با عنوان “تحلیل و خوانش عکس بر مبنای ابزارهای تحلیلی رویکرد نشانهشناسی” با استفاده از روش توصیفی‌ـ تحلیلی، ساز و کار و نقش ابزارهای تحلیلی رویکرد نشانهشناسی را در تحلیل و خوانش عکس، مورد بررسی قرار می‌دهد و به این نتیجه می‌رسد که به واسطة کاربست ابزارهای تحلیلی موجود در رویکرد نشانهشناسی، افزون بر تجزیه و تحلیل و خوانش روشمند عکس‌ها، جلوه‌های متعدد مفهومی، بصری و زیبایی‌شناسی آن‌ها آشکار و چارچوبی برای تقسیم‌بندی عکس‌ها نیز فراهم میشود.
(همان : 349-350) معنای صریح و ضمنی در عکاسی همواره در مورد هر عکسی این پرسش مطرح است که پیام عکس چیست؟ و عکس چه چیزی را انتقال می‌دهد؟ مهدی‌زاده بیان می‌کند که «هر متنِ نشانه‌ای از دو گونه معنا خبر می‌دهد.
در همین رابطه، بارت به اهمیت عکس در انتقال پیام یک خبر به مخاطب، اشاره کرده و این نکته را یادآوری می‌کند که ماهیت و بافت رسانه در چگونگی انتقال معنا به مخاطب سهم بسزایی دارد: رسانه، مجموعه‌ای از پیام‌های هم‌آورد است که عکس در مرکز آن‌ها جای دارد، اما پیرامون‌اش را متن، عنوان، شرح عکس، صفحه‌بندی و نیز، به شکلی انتزاعی‌تر اما به همان اندازه “اطلاع‌رساننده”، نام رسانه تشکیل می‌دهد.
(
, 
, 
)
