Abstract:
در پژوهشهای دینی، «مفهومشناسی» واژهها از بایستههای اساسی به شمار میرود؛ زیرا وارد شدن به مباحث اصلی برآن مترتب است. مفهوم شناسی واژه «انتظار» به عنوان مسئله اصلی این پژوهش، در تحلیل و تبیین مباحث مربوط به موعودگرایی بسیار ضروری است؛ زیرا کاربرد نادرست و نامفهوم آن موجب مغالطه و خلط در موضوع و خروج از بحث میگردد. این نوشتار با بهرهگیری از روش توصیفی ـ تحلیلی، تلاشی است بهمنظور شناخت و تعریف سازه انتظار که طی آن، علاوه بر واژه شناسی، به بررسی دقیق مدلول استعمالی و اصطلاحی و نیز جایگاه آن در کل نظام معنایی پرداخته و در نهایت به این نتیجه دست یافته است که سازه انتظار، در مبانی تفکر اسلامی عبارت است از حالت نفسانی و کیفیتی روحانی که گویای توجه و اشتیاق و آرزوی تحقق امر خیری است که تحقق آن نزدیک است و اگر واژه انتظار در مفهوم عالی آن، به گونهای صحیح تفسیر و تبیین گردد، باعث نشاط روحی و معنوی و رشد اخلاقی گردیده و آینده روشن و سعادت جاودانه انسانها را تضمین میکند.
In religious researches, the “conceptology” of words are considered to be essential; because, entering the main topics is resulted from it. The conceptology of the word “awaiting” as the main issue of this research, is essential in analyzing and explaining the discussions related to Messianism; because, the incorrect and incomprehensible use of this word causes fallacy and confusion in the subject and digression from the discussion. With a descriptive-analytic method, this article is an attempt to identify and define the structure of awaiting, during which, in addition to conceptology, a detailed study of the applied and idiomatic purport and its place in the whole semantic system is carried out and at the end, we reach this result that the structure of awaiting in the principles of the Islamic thought includes a sensual state and a spiritual quality which indicates the attention, desire, and fulfillment of a good deed that is imminent. If the word “awaiting” in its high meaning is correctly interpreted and defined, it promotes the spiritual and ethical vitality and guarantees a bright future and eternal prosperity for human beings.
Machine summary:
این نوشتار با بهرهگیری از روش توصیفی _ تحلیلی، تلاشی است بهمنظور شناخت و تعریف سازه انتظار که طی آن، علاوه بر واژه شناسی، به بررسی دقیق مدلول استعمالی و اصطلاحی و نیز جایگاه آن در کل نظام معنایی پرداخته و در نهایت به این نتیجه دست یافته است که سازه انتظار، در مبانی تفکر اسلامی عبارت است از حالت نفسانی و کیفیتی روحانی که گویای توجه و اشتیاق و آرزوی تحقق امر خیری است که تحقق آن نزدیک است و اگر واژه انتظار در مفهوم عالی آن، به گونهای صحیح تفسیر و تبیین گردد، باعث نشاط روحی و معنوی و رشد اخلاقی گردیده و آینده روشن و سعادت جاودانه انسانها را تضمین میکند.
در این مقاله بهمنظور شناخت مفهوم سازه انتظار و کشف گوهر معنایی آن، ابتدا به آثاری چون معجم مقاییس اللغه، العین و مفردات رجوع و نیز دیدگاه لغت شناسان و علمای دین و متون دینی و معصومان بررسی و سپس تعاریف لغوی، استعمالی و اصطلاحی انتظار و مولفههای مفهومی آنها استخراج گردیده و در نهایت به معنایی متعالی و اثربخش دست یافته است.
به تعبیر دیگر، مفهوم سازی در متون دینی اتفاق افتاده باشد و ملاک این امر عبارت است از اینکه چنانچه یک پدیده روان شناسی در متون دینی تعریف جدیدی داشته باشد که از آن مولفه مفهومی جدیدی غیر از مولفههای گوهر معنایی و معانی استعمالی بهدست میآید؛ به عنوان یک اصطلاح جدید مطرح میشود؛ وگرنه به همان معنای بهکار رفته در کاربردهای قبلی است.