Abstract:
مهارت شنیداری و مهارت گفتاری از لحاظ دانش آموزشکاوی زبان ارتباط تنگاتنگی در تعاملات زبانی با یکدیگر دارند. از اینرو، عموماً اندازهگیری درکِ شنیداری بدون در نظر گرفتن سایر مهارتهای زبانی فارسی آموزان کمی دشوار به نظر می رسد. هدف این پژوهش، پاسخگویی به این پرسش است: آزمونی که گزینه های آن در قالب نوشتاری ارائه می گردد، برای ارزیابی مهارت شنیدن مناسبتر است یا آزمونی که گزینه ها در آن به صورت گفتاری طراحی و اجرا می گردد؟ بدین منظور، برای سنجش درک شنیداری، آزمونی طراحی گردید و برای اجرای این پژوهش، گزینه های آزمون در دو قالب نوشتاری و گفتاری ارائه گردید. نمونهی آماری این پژوهش را 36 فارسیآموز غیرایرانی مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره) در ردهی سنی 18 تا 25 سال تشکیل می دادند که از لحاظ زبانی در سطح پیشرفته و بهطور تصادفی انتخاب شدند. روش انجام تحقیق از نوع میدانی بوده و برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزارهای آماری استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان داد که در مقایسه با قالب گفتاری، دیدگاه آزمودنیها نسبت به دیدگاه نوشتاری، مثبتتر و رضایتمندی آنان نیز از این نوع قالب ارائه گزینه ها بیشتر بوده است، اما آزمودنیها در پاسخ به گزینه ها در قالب گفتاری عملکرد بهتری داشته و موفقیت بیشتری به دست آوردهاند.
Listening skill and speaking skill, according language didactics, have close interaction in lingual communications. Therefore, measuring listening comprehension without considering other language skills seems to be difficult. The present study is an effort to compare the effectiveness of oral and written multiple-choice listening tests for Persian language Learners. In fact, this study answers this question that whether a Persian listening test with spoken choices would be efficient in measuring learners’ listening proficiency or a test with written choices has a better effectiveness. To do so, a researcher-made oral and written multiple-choice listening test was designed (each of which with 10 items). The research was conducted in a survey and the population included all learners in Persian Language Center in Imam Khomeini International University, among whom a total number of 36 applicants were randomly selected. Their ages ranged 18 to 25 years old and they were studying at advanced level. The results, analyzed through SPSS, showed applicants considered written format of listening test as more appropriate although they had better performance in oral format of this skill.
Machine summary:
بر همين اساس و با توجه به اهميت مهارت شنيدن ، در اين پژوهش سعي شده است که دو نوع آزمون با قالب نوشتاري و گفتاري مورد بررسي و مقايسه قرار گيرد تا مشخص شود که کدام يک براي ارزيابي مهارت درک شنيداري مناسب تر است .
پژوهش هاي خارجي در گذشته پژوهش هايي در مورد نوع سؤالات آزمون شنيدن مانند چندگزينه اي ١، پرکردن جاي خالي ، 2 سؤالات کوته پاسخ ٣ و سؤالات بازپاسخ ٤ انجام شده است ؛ به عنوان مثال ايکين (١٩٩٢) به منظور ارزيابي مهارت شنيداري زبان آموزاني که فرانسوي ياد ميگيرند، سؤالات چندگزينه اي را با ديگر سؤالات مورد بررسي قرار داد و در نهايت مشخص شد که آزمون دهندگان از سؤالات چهارگزينه اي نمره ي بهتري گرفتند.
پژوهش ديگري که توسط فريدل و کوستين (١٩٩٩) انجام گرفت حاکي از اين است که علاوه بر نوع سؤالات (چندگزينه اي يا بازپاسخ ) عوامل مهم ديگري در سهولت و دشواري آزمون شنيدن مؤثر است ؛ به عنوان مثال ، اگر زبان آموز اطلاعات مورد نياز را در ابتداي متن بشنود، راحت تر به سوالات پاسخ ميدهد؛ در حالي که اگر همين اطلاعات در وسط يا انتهاي متن باشد، پاسخگويي به آنها سخت تر ميشود.
مروري بر آزمون هاي استاندارد درک شنيداري تاکنون آزمون هاي استاندارد مختلفي براي زبان هاي دوم /خارجي طراحي و برگزار شده است که در اين جا به طور خلاصه راهکارهاي ارزيابي مهارت درک شنيداري چهار نوع آزمون استاندارد شامل تافل ، آيلتس ، ميشيگان و پيرسون مورد بررسي قرار ميگيرد.