Abstract:
فتوای مشهور فقها برای نه ساله بودن سن بلوغ دختران و مسئولیتهای کیفری مترتب بر آن، کاملا قابل دفاع بوده و تعیین آن به جهت مشخص شدن محدوده خطابات الزامی شارع مقدس و نتایج شرعی آن است.
در قرآن کریم به صورت مستقیم به سن ازدواج پرداخته نشده اما در روایات متعددی از منابع شیعی و اهل تسنن به جواز ازدواج دختر قبل از بلوغ اشاره شده است.
تفاوت نگاه دین به پسر و دختر در مسئله ازدواج، ناشی از نگاه تبعیضآمیز دین به جنس زن یا عدم توجه به نیازها و استقلال رای او نیست چرا که همین اسلام، دختر باکره رشیده را در معامله کالاهای گرانقیمت و تصمیمگیریهای تاثیرگذار در زندگی، آزاد گذاشته و بین او و یک پسر تفاوتی قائل نشده است و لزوم اذن پدر برای اولین ازدواج دختری کم تجربه برای ممانعت از شکلگیری ازدواج دور از مصلحت است.
منفعت ازدواج، تنها منافع مادی و غریزی نیست و چه بسا ازدواجهایی که اصلا در آن عمل جنسی انجام نگیرد اما منافعی داشته باشد که جامعه و افراد به سوی آن تمایل نشان داده حتی آن را ضروری بدانند از جمله این ازدواجها، ازدواج قبل از بلوغ یا ازدواج کودکان است. ازدواج با دختر شیرخوار نیز در همین راستا میتواند با رعایت مصلحت او و بدون انگیزههای شهوانی و هر گونه روابط جنسی و با دلائلی کاملا منطقی و انساندوستانه انجام شود.
Machine summary:
کودک، بلوغ، مسئولیت کیفری، ازدواج، اذن پدر، شیرخوار مقدمه امروزه در فضای رسانهای، شبهاتی منتشر میشود که پاسخ دادن به آن در چند سطر، حق مطلب را ادا نمیکند بلکه لازم است با بیان و توضیح بیشتر به حل شبهه و برطرف کردن آن اقدام کرد یکی از مباحث مورد توجه رسانهها، بلوغ و ازدواج کودکان است که به برخی از شبهاتی که در این زمینه وجود دارد اشاره میکنیم: ( مستند فقیهان در تعیین سن بلوغ دختران (نه سال تمام)، روایاتی است که معارضهای جدی دارد و به روشنی معلوم نیست که ضوابط و شاخصههای بلوغ در فقه اسلامی چیست؟ این حکم فقهی، احکام تکلیفی و وضعی فراوانی را با خود به همراه میآورد؛ مثلاً دختران بالغ به انجام همه احکام شرعی، مکلف بوده و در برابر رفتارهای خود، مسئول شناخته میشوند به گونهای که هر نوع بزه ارتکابی، مسئوولیت کیفری و حقوقی متناسب با آن را برای دختران تازهبالغ به دنبال دارد.
البته ممکن است تشابه معنای لغوی بلکه اصطلاحی بلوغ در حوزههای مختلف علوم، عدم تفکیک روشن بین معانی لغوی و اصطلاحی آن در برخی متون فقهی و همچنین وجود عوارض طبیعی بدن مانند خروج منی، در میان نشانههای بلوغ فقهی، موجب این اشتباه شده باشد که تعیین سن بلوغ در شرع، لزوماً به معنای اعلام دین برای آمادگی جسمی دختر یا پسر برای مسئولیتهای اجتماعی مانند ازدواج است؛ اما این تصور درست نیست و در مباحث پیش رو بیشتر روشن خواهد شد که تعیین سن بلوغ گرچه با نشانههای جسمی رشد و مهیا شدن برای ازدواج همراه است ولی تنها به معنای لزوم انجام اوامر و ترک نواهی الهی بوده و تعیین نقطه آغاز یا پایان برای برخی قوانین الزامی مانند عدم جواز وطی در ازدواج پیش از بلوغ میباشد.