Abstract:
در این مطالعه، قدرت توضیح دهندگی مدل فاما و فرنچ برای بورس اوراق بهادار تهران در بازه سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۳ بررسی میشود. فاما و فرنچ (۱۹۹۳) نشان دادند که عوامل مشترک ریسک بازار سهام آمریکا عبارتاند از ریسک عمومی بازار، ریسک ناشی از اندازه و ریسک ناشی از نسبت ارزش دفتری به ارزش بازاری. نتایج این بررسی تایید میکند که ریسک اندازه به میزان قابل ملاحظهای در بورس تهران قیمتگذاری میشود. ریسک نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار نیز با وجود اهمیت کمتر نسبت به ریسک اندازه از ریسکهای قیمتگذاری شده در بورس تهران به شمار میرود. همچنین نشان داده میشود که اثر دو عامل اندازه و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار در دو بازار افتانوخیزان تفاوت چشمگیری ندارند، هر چند که به نظر میرسد سرمایهگذاران در بازار خیزان نسبت به بازار افتان بهصورت محدود، اهمیت بیشتری به ریسک اندازه میدهند و این مساله در مورد ریسک نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار معکوس است. در نهایت نسبت قیمت به عایدی بهعنوان یک عامل ریسک مشترک بررسی شده و تایید میشود که این ریسک در کنار سه ریسک پیشنهادشده توسط فاما و فرنچ در بورس تهران قیمتگذاری میشود.
Fama and French (1993) show that systematic risk of market, size, and book to market value constitute the common risk factors in the United States exchange market. In this study, we examine the explaining power of their model in Tehran stock exchange (TSE) for the period of 1991-2015, and explore the validity of the model in TSE. While book to market value risk is of less importance for investors in TSE, size risk is essential and is priced for a large number of firms. Further, we investigate the contribution of each risk factor in bull and bear markets. It is shown that in bull markets, investors pay more attention to size risk, and in bear markets, risk of book to market value is more important in determining the risk factor. Finally, we introduce risk of price to earning as a common risk factor and add it to Fama-French three-factor model. We emphasize its role alongside the other three factors in stock pricing in TSE.