Abstract:
هدف:این نوشتار در پی این است تعهد بیمهگذار به «افشا» که اساسیترین تعهد وی است و این تعهد در قانون بیمه ایران و لایحه بیمه تجاری مقرر شده است را مورد نقد و بررسی قرار دهد و در نهایت پیشنهاداتی جهت اصلاح قانون بیمه و نیز توجه به این موضوع در «لایحه بیمه تجاری» را مورد تاکید قرار دهد. روش:روش مورد استفاده در این پژوهش روش توصیفی- تحلیلی با استفاده از ابزار کتابخانهای میباشد. یافتهها: امروزه تعهد به افشا از سوی بیمهگذار در حقوق بیمه مبانی اولیه خود را از دست داده است و نیازمند «تعدیل» یا نسخ است. در جهت تعدیل این تعهد، «تعهد به معرفی منصفانه» قابل طرح می باشد. «شیوه دومی» نیز برای اجرای تعهد به افشا قابل ارائه است و آن عبارت است از ارائه اطلاعات کافی از سوی بیمه گذار به بیمهگر است که توجه او به موضوعات مهم را برانگیزد تا چنانچه بیمهگر لازم دانست خود اطلاعات بیشتر را جویا شود و بیمهگر قادر نباشد به راحتی در مقابل بیمهگذار به دفاع عدم افشا متوسل شود. نتیجهگیری: در حقوق بیمۀ ایران تعهد بیمهگذار به افشا که در قانون بیمه 1316 مقرر شده است مشابه تعهد به افشا در قانون 1906 انگلیس میباشد. این تعهد امروزه از توجیهی که در زمان تصویب آن قوانین برخوردار بود، دیگر برخوردار نیست. از این رو ضرورت دارد این موضوع در «لایحۀ بیمۀ تجاری» که به منظور جایگزینی قانون بیمۀ ایران به مجلس شورای اسلامی ارائه شده است مورد پیشبینی و توجه قرار گیرد و تعهد مناسبتری همچون تعهد به معرفی منصفانه جانشین آن شود.
Objective: This study aims to examine and criticize the insured’s duty of disclosure, as his main duty, in the insurance contract which set in Iran insurance Act and also proposed in Insurance Bill. Finally, suggestions will be provided for amendment in Insurance Act and applying in Insurance Bill. Methodology: This research prepared in the descriptive-analytical method by using library sources. Findings: Today, the insured's obligation to disclose has lost its original foundations and needs to be "modified" or annulled. In order to modify this obligation, the duty of fair presentation can be proposed. The second approach is insured’s obligation of disclosure, by providing sufficient information to draw insurer’s attention to important matters, so that the insurer may seek further information if necessary. Conclusion: In Iranian insurance law, the insured's obligation to disclose, as set forth in Insurance Act 1937, is similar to the obligation to disclose in Marine Insurance Act 1906. This obligation today no longer enjoys the justification it had at the time the laws were enacted. It is therefore necessary to consider and address this issue in the "Commercial Insurance Bill", which was submitted to the parliament in order to replace Iran's Insurance Act, and to include a more appropriate duty, such as the obligation to introduce fair presentation is proposed.
Machine summary:
در حقوق ایران نیز به موجب قانون بیمۀ مصـوب ١٣١٦ (قـانون حـاکم بـر قراردادهـای بیمـه )، تعهـد بیمه گذار همان تعهد به افشا با ضمانت اجراهای سنگین آن است که امروزه محل انتقـاد اسـت و بایـد قانونگذاران به آن توجه کنند.
Abuzaid دوم برای عمل به تعهد به افشا؛ ٢) لزوم افشای بیمه گذار به اینکه این افشا به طور معقول واضح و قابل ارزیابی باشد؛ ٣) معرفی مفهوم جدید جست وجو یـا «بررسـی متعـارف» کـه ایـن مفهـوم درخصـوص اطلاعات اساسی و آنچه بیمه گذار در خصوص تعهـد خـود بایـد بدانـد تعریـف خواهـد شـد.
اگرچه ضمانت اجرایی برای نقض این تعهد وجود ندارد،٢ قرارداد بیمه قراردادی مبتنی بـر حسـن نیـت است ؛ از این دیدگاه، دیگر بیمه گذار نمیتواند عامدانه و برای پنهـانسـازی حقـایق اساسـی از راه دوم افشا سوءاستفاده کند؛ به این میمانـد کـه بیمـه گـذار معرفـی ریسـک را بـا کمـک ارجـاعی مـبهم و گمراهکننده انجام دهد؛ به طوریکه توجه بیمه گر را جلب نکند و بعدًا ادعا کند کـه بـه کمـک راه دوم افشای ریسک را معرفی کرده است و این خود بیمه گر بوده که توجه کافی نداشـته اسـت (کمیسـیون حقوقی انگلستان،٣ ٢٠١٤).
به علاوه، انجمن بازار لویدز١ و انجمن بین المللـی بیمـه گـران٢ بـه ایـن اشـاره دارد کـه چنانچه بیمه گذار عامدانه از افشای اطلاعاتی که مهم است خودداری کند، منجر به نقض عمدی تعهـد به معرفی منصفانه خواهد شد؛ حتی بااینکه بیمه گذار میتواند ادعا کند که در اجرای راه دوم اعلانـات کافی داده است ؛ زیرا این موضوع پذیرفتنی نیست که در قـراردادی بـا نهایـت حسـن نیـت عامدانـه از 3 افشای حقایقی که اساسی و مهم اند خودداری شود (سویر، ٢٠١٤).