Abstract:
ابن مسعود که از بزرگان صحابه و از راویان برجسته روایات پیامبر است، از رسول خدا روایات متعددی نقل کرده است، چنانکه برخی از محدثان بزرگ اهلسنت قریب نهصد روایت از طریق وی از رسول خدا نقل کردهاند. یکی از این روایات، حدیث صحیحی است که در آن از جانشینان دوازدهگانه پیامبر سخن به میان آمده است. رسول خدا در این حدیث که در منابع دست اول اهلسنت ثبت شده، و مورد قبول محدثان و دیگر دانشمندان فریقین قرار دارد، تعداد جانشینان خود، و رهبران امت اسلامی را پس از خود، دوازده نفر اعلام داشته و آنان را به نقبای بنیاسرائیل تشبیه کردهاند. روایت یاد شده با ویژگیهایی که در آن ذکر شده، جز بر امامان اهلبیت پیامبر بر کس دیگری قابل تطبیق نیست.
Ibn Mas'ud, who is one of the great companions and the prominent narrators of the Prophet's narrations, has quoted several hadiths of the Messenger of God (SA), as some great Sunni narrators have cited about nine hundred narrations from the Messenger of God (SA) through him. One of these narrations is a valid hadith in which the twelve successors of the Prophet (SA) are mentioned. In this hadith, which is noted in the most authoritative sources of the Sunnis, and accepted by the narrators and other scholars of both major sects of Islam, the Messenger of God(AS) announced the number of his successors, and the leaders of the Islamic Ummah after him as twelve and analogized them to the heads and leaders of the Children of Israel tribes . The above-mentioned Hadith, with the characteristics cited in it, cannot be applied to anyone other than the Imams of the Prophet Progeny(AS).
Machine summary:
رسول خدا( در این حدیث که در منابع دست اول اهلسنت ثبت شده، و مورد قبول محدثان و دیگر دانشمندان فریقین قرار دارد، تعداد جانشینان خود، و رهبران امت اسلامی را پس از خود، دوازده نفر اعلام داشته و آنان را به نقبای بنیاسرائیل تشبیه کردهاند.
این روایت را از عالمان اهلسنت ابودادود طیالسی (م 204ق) با دو سند صحیح (ابی داود طیالسی، بیتا: 105، 180)؛ نعیم بن حماد (م 229ق) با پنج سند (نعیم ابن حماد، 1414ق: 52-53، 65، 75، 271)؛ احمدبن حنبل (م241ق) با سی و دو سند (احمدبن حنبل، 1416ق: ج5، 86-108)؛ محمدبن اسماعیل بخاری (م 256ق) با چهار سند (بخاری، 1410ق: ج4، 2640؛ بخاری، 1410ق: ج1، 466؛ ج3، 185؛ ج8، 411)، مسلم نیشابوری (م 260ق) با هشت سند (مسلم نیشابوری،1412ق: ج3، 1453، کتاب اماره باب 1)، ابوداود سجستانی (م 275ق) با سه سند (عظیمآبادی، 1415ق: ج4، 106، کتاب المهدی)، ترمذی (م 279ق) با دو سند (ترمذی، 1419ق: ج4، 501؛ نعیم بن حماد،1414ق: باب 46) و دیگر دانشمندان اهلسنت با سندهای متعدد صحیح در آثار خود ثبت کردهاند.
از عالمان شیعه مرحوم کلینی( در کافی در «باب ما جاء فی الإثنی عشر والنص علهیم» (کلینی، 1365ق: ج1، 533-534) بیست (20) مورد از روایات امامان اثناعشر را از طریق اهلبیت پیامبر( نقل کرده، اما به دلایلی که برای ما روشن نیست از ثبت حدیث عبدالله بن مسعود، و مهمتر از آن، از ثبت حدیث جابر بن سمرة بن جناده که در صحاح و سنن اهلسنت با سندهای متعدد صحیح ثبت شده، خودداری کرده است.
عبارت فوق نیز نشان میدهد که مجالد در حفظ و ثبت حدیث از شریک بن عبدالله نخعی که خود از افراد ثقه میباشد (عجلی، 1405ق: ج1، 119؛ ابن حجر عسقلانی ،1404ق: ج4، 292-293؛ ذهبی، 1413ق: ج8، 201-202) برتر و بالاتر است.