Abstract:
معماری اسلامی ایران حاصل تداوم طبیعی معماری در دورههای مختلف تاریخی است. از اینرو، شناخت و مطالعه تاریخ معماری میتواند راهگشای ما در شناخت معماری دورهی اسلامی و جنبههای مختلف آن باشد. اواخر قرن هشتم هجری قمری، آشفتگیهای سیاسی ایران، زمینه را برای حمله تیمور گورکانی به این کشور فراهم کرد. تیموریان، پس از تصرف ایران بیش از یک قرن، یعنی تا زمان ظهور صفویه بر این کشور حکم راندند. تیمور، پس از ویران کردن بناها و قتلعام نمودن مردم شهرها، به ساختن بناهای باشکوه رغبت نشان داد. جانشینان او نیز این روش را پیگرفتند. بر اثر این کارها، هنرهای گوناگون، بهویژه هنر معماری رونق یافت. این پژوهش با روش تاریخی_توصیفی و مطالعهی کتابخانهای انجام شده است. یافتههای پژوهش نیز نشان میدهد که در دورهی تیموریان، بناهای باشکوهی به ویژه در خراسان کنونی ساخته شد که از شاهکارهای معماری ایران به شمار میروند. اگرچه، روش معماری در دوره تیموریان ریشه در معماری دورههای پیشین چون آل مظفر دارد، اما در این دوره، معماری از نظر عظمت و غنای تزئینات به شکوفایی کمسابقهای دست یافت که آن را میتوان در بناهایی چون مدرسهی غیاثیه خرگرد، مدرسه دودر، مسجد گوهرشاد و بی بی خانوم مشاهده کرد.
هدفهای پژوهش:
بررسی سبک هنر معماری و رونق آن در دوره تیموریان.
بررسی عناصر تزیینی ایرانی و نشان دادن غنای آن در هنر معماری دورهی تیموریان.
سوالات پژوهش:
1. مشخصهی اصلی معماری عهد تیموری که آثار این دوره را از سایر بناها متمایز میسازد، چیست؟
2 . سبک و ویژگی معماری تیموری در چه بناهایی قابل مشاهده است؟
Machine summary:
مقايسه ي کاربرد رنگ در ابيات و عناصر بصري نگارگري در دو اثر منظوم «خسرو و شيرين » و «ليلي و مجنون » 1 محمدرضا رضانژاد 2* احمد غني پور ملکشاه 3 مرتضي محسني 4 مسعود روحاني چکيده رنگ ها داراي ويژگيهاي بصري، معنايي و رواني خاصي هستند که اين ويژگيهاي منحصربه فرد، آن ها را در زمره ي مهم ترين ابزارهاي خلق آثار هنري قرار داده است .
با تکيه بر اين ويژگي، در مقاله ي پيش رو ديدگاه نظامي نسبت به مقوله ي رنگ ، ميزان استفاده ي او از اين عنصر و مقايسه و تحليل رنگ هاي سياه (مؤلفه ي اندوه )، سفيد (مؤلفه ي اميد)، سرخ (مؤلفه ي هيجان )، زرد (مؤلفه ي شادي)، سبز (مؤلفه ي معنويت ) و آبي (مؤلفه ي آرامش ) در دو منظومه ي «خسرو و شيرين » و «ليلي و مجنون » بررسي شده است .
٢. مقايسه ي بسامد رنگ واژه ها به عنوان مؤلفه هاي اميد، اندوه ، شادي، هيجان و معنويت در دو منظومه ي «خسرو و شيرين » و «ليلي و مجنون ».