Abstract:
موضوع سیاستگذاری ورزشی در ایران با وجود نهادهای موازی و همچنین تعدد مرجعیتهای تصمیمگیری در ابعاد مختلف ورزشی باعث اتلاف منابع مادی و معنوی و نیرو، منابع و استعدادهای انسانی در کشور گردیده است. مقاله حاضر با مفروض وجود مشکل در سیاستگذاری ورزشی ایران با تأکید بر مرجعیتهای چندگانه تصمیمگیری به دنبال تمرکز بر عمدهترین مشکل مؤثر بر فرآیند تصمیمگیری در ساختار ورزش کشور در سطوح مختلف ملی، منطقهای و بینالمللی مبتنی بر مدل مرجعیت تصمیمگیری پیر مولر است. جامعه آماری این تحقیق بر پایه بررسی میزان تحقق برنامه چهارم و پنجم توسعه و همچنین میزان موفقیت ورزش قهرمانی در مسابقات آسیایی و المپیک پرداخته است . این پژوهش با بکار گیری روش توصیفی از نوع روش فرا تحلیل کیفی و ابزار گردآوری داده با توجه به نوع تحقیق بصورت کتابخانه ای و بررسی سایت های مختلف ورزشی صورت پذیرفته است . نتایج این تحقیق نشان داد که روند ناپایدار ورزش قهرمانی و حرفه ای با توجه به تعدد نهادهای تصمیم گیرنده در ورزش کشور می باشد .
In the course of sports general policy-making, the presence of parallel institutions as well as multiple sources of decision-making to deal with the different dimensions of sports has resulted in the waste of the country's material and spiritual resources as well as forces and talents. Therefore, assuming the problem in the Iranian sports policy-making and focusing on the multiple sources of decision-making, the present paper is seeking to concentrate on the most basic problem of decision-making procedure of the country’s sports system in national, regional and international levels on the basis of Pierre Muller decision-making sources model. The statistics of the research is based on the accomplishment of our 4th and 5th developmental programs as well as on the success of our championship sports in Asian and Olympic Games. This research has been done through descriptive method of qualitative meta-analysis, and due to the research type, the data collection instrument has been the library search and the various sports sites survey. The results of the paper revealed that the unstable process of championship and professional sports in our country is because of the multiple decision-making institutions.
Machine summary:
مقاله حاضر با مفروض وجود مشکل در سياست گذاري ورزشي ايران با تأکيد بر مرجعيت هاي چندگانه تصميم گيري به دنبال تمرکز بر عمده ترين مشکل مؤثر بر فرآيند تصميم گيري در سـاختار ورزش کشـور در سـطوح مختلـف ملـي، منطقه اي و بين المللي مبتني بر مدل مرجعيت تصميم گيري پير مولر است .
Paul Sabatier انجام نميشود و مؤلفه هاي مؤثر در سياست گذاري ورزش همگاني کشور شامل مؤلفه هاي سازماني، باورها و فرهنگ ها، شرايط اقتصادي، تحليل ، تفسير و تدوين علمي و نيز مطالعات و پژوهش ها هستند؛ هم چنين نتايج اين پژوهش بيانگر آن است که در فرآيند سياست گذاري ايران ، گروه هاي سياسي در مقايسه با گروه هاي داراي نفوذ مدني و حرفه اي بيشترين تأثير را دارند.
آجرلو و همکاران (١٣٩١) در پژوهشي با عنوان طراحي ساختار تشکيلاتي کلان ورزش جمهوري اسلامي ايران به آسيب شناسي ساختار موجود در ورزش ايران پرداختند؛ نتايج پژوهش نشان ميدهد نمودار سازماني وزارت ورزش داراي پيچيدگي فراوان افقي و عمودي است ؛ به طوريکه سلسله مراتب موجود باعث پيچيدگي فراواني در ساختار شده است توسعه ورزش متضمن توجه به توسعه در تمامي سطوح فردي، سازماني، ملي و بين المللي است و پايداري آن مستلزم استفاده از منابع ، مديريت ، سرمايه گذاري، پيشرفت فناوري و تغيير ساختاري و نهادي و تناسب سياست ها با الزامات و نيازهاي کشور است (کمالي، ١٣٩١).
تحليل و آسيب شناسي يک بخش را بر مبناي ويژگيهاي مرجعيت آن ميتوان تحليل کرد؛ از اين رو در پژوهش حاضر با تحليل و ترکيب پژوهش ها و گزارش هاي مرتبط تلاش شده است مرجعيت سياست گذاري در عرصه ورزش توسط اسناد بالادستي و اهداف نهادهاي سياست گذار تبيين و دلايل عدم تحقق اهداف مورد بحث و بررسي قرار گيرد.