Abstract:
یکی از حقوق زندانیان فراهم بودن زمینههای اشتغال و فراگیری و حرکت مختلف جهت آماده شدن آنها برای بازگشت مطلوب و سعادتمندانه به جامعه میباشد. یکی از عوامل اصلی ارتکاب به جرائم مختلف نداشتن حرفه و شغل میباشد، لذا واجب است که در دوران حبس شخص خاطی بتواند شغل و حرفهای را جهت تامین زندگی خود فراگیرد. این پژوهش بهمنظور بررسی اشتغال به کار زندانیان در حقوق موضوعه ایران انجام گرفته است. سوال اصلی پژوهش این است که اشتغال به کار برای زندانی تکلیف است یا حق تلقی میگردد؟ با توجه به اینکه اصلاح و تربیت مجرمان و زندانیان و بازسازگاری اجتماعی آنان یکی از اهداف مهم هر جامعه و از دغدغههای مردم و مسئولان میباشد و سالانه هزینههای هنگفتی صرف این مهم میگردد. افزایش رو به رشد تعداد زندانیان در کشور و دامنه سنی محکومان به حبس که نشاندهنده جوانی این جمعیت میباشد، اهمیت حرفهآموزی و اشتغال زندانیان را بیش از پیش به یکی از مسائل موردبحث و مهم تبدیل کرده است. اشتغال به کار و حرفهآموزی زندانیان از دیدگاههای مختلفی میتواند موردبحث قرار گیرد. تعداد زیاد زندانیان هزینههای بیشماری را به حکومت و بهطور اخص به سازمان زندانها تحمیل میکند. اشتغال زندانیان میتواند بسیاری از هزینههای نگهداری زندانیان را جبران نموده و زندانیان میتواند از مزایای شغل و حرفه نظیر ارضای نیازهای روانی و روحی شغل، تامین هزینههای امرارمعاش خانواده خود و یادگیری تاثیر کار بر اصلاح رفتار خود بهرهمند گردند. علاوه بر این اهمیت و توجه دین اسلام بر کسب روزی حلال و نکوهش بیکاری و سربار بودن فرد باعث گردیده در این پژوهش به این موضوع پرداخته شود. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات بهصورت کتابخانهای است.
One of the prisoners' rights is the availability of employment and mobility in order to prepare them for a
favorable and happy return to society. This study was conducted to investigate the employment of prisoners in
Iranian law. The main question of the research is whether employment for the prisoner is a task or is it
considered a right? Given that reforming and training criminals and prisoners and their social rehabilitation is
one of the most important goals of every society and of the concerns of the public and officials, huge costs are
being spent annually on this important issue. Imprisonment, which represents the youth of this population, has
increasingly made the importance of vocational training and employment one of the most controversial issues.
Prisoners' employment and vocational training can be discussed at various times. The large number of prisoners
imposes enormous costs on the government, and in particular on the organization of prisons. Prisoners'
employment can offset many of the costs of keeping inmates, and inmates can enjoy the benefits of a job such as
satisfying the psychological and psychological needs of the job, providing for their family's living expenses, and
learning the impact of work on improving their behavior. In addition, the importance and importance of the
Islamic religion for earning a fair share and blaming unemployment and overburdening the individual has led to
this study. This is a descriptive-analytical study and the method of data collection is library.
Machine summary:
سؤال اصلي پژوهش اين است که اشتغال به کار براي زنداني تکليف است يا حق تلقي ميگردد؟ با توجه به اينکه اصلاح و تربيت مجرمان و زندانيان و بازسازگاري اجتماعي آنان يکي از اهداف مهم هر جامعه و از دغدغههاي مردم و مسئولان ميباشد و سالانه هزينههاي هنگفتي صرف اين مهم ميگردد.
ب) زندانياني كه به دليل عدم برخورداري از فرصتهاي آموزشي مفيد و فقر فرهنگي نتوانستهاند تخصص و مهارت لازم براي ايجاد اشتغال و حرفه را كسب نمايند در صورتي كه در طول مدت حبس از امكانات مراكز حرفهآموزي و اشتغال استفاده نموده و شرايط احراز حرفهاي مشخص را كسب كنند و ميتوانند از مزاياي آن در دوران پس از محكوميت بهره ببرند كه در ذيل به برخي از آنان اشاره خواهد شد: 1- سازمان آموزش فني و حرفهاي و سازمان زندانها طي تفاهم نامهاي كلاسهاي آموزشي فني و حرفهاي در سطوح ابتدايي و عالي را در زندانها و مراكز حرفهاموزي و اشتغال ايجاد نمود كه محكومان ضمن شركت در اين كلاسها بهصورت رايگان حرفه و تخصص خاصي را فراگرفته و پس از قبولي در آزمون مي توانند گواهينامه مهارت در رشته خاص را اخذ نموده، بدون اينكه در اين گواهينامهها اشارهاي به زنداني بودن شخص شده باشد.
علاوه بر اين مطابق مقررات آيين نامه سازمان زندانها و اقدامات تاميني و تربيتي كشور موضوع فصل سوم آن «اشتغال و حرفهآموزي» و در ماده 122 اشاره مينمايد كه «سازمان بهمنظور توسعه برنامههاي بازپرورانه، كاهش آسيبها و نارساييهاي داخل زندان، كمك به رفع مشكلات مادي و معنوي محكومان و خانواده آنان و نيل به خودكفايي بايد از محل درآمدهاي بنگاه تعاون و حرفهآموزي، جذب کمکهاي مردمي و مؤسسههاي خيريه يا درآمد حاصل از درآمد مؤسسههاي صنعتي، كشاورزي، خدماتي و فرهنگي تحت نظارت و بودجه مصوب اعتبار لازم را بهمنظور حرفهآموزي و اشتغال محكومان تأمين و هزينه نمايد.