Abstract:
زیارت قبور درگذشتگان، از دیرباز مورد اتفاق علمای شیعه و سنی بوده و ثمراتی چون یادآوری
مرگ و روز جزا و تهذیب نفس برای آن برشمرده اند. قرآن کریم نیز در سوره های توبه، کهف و نسا به آن
اشاره کرده و مفسران بسیاری از شیعه و سنی، جواز و حتی استحباب زیارت قبور را از این آیات برداشت
کرده اند. همچنین کتاب های حدیثی عامه و خاصه سرشار از روایاتی است که بر این جواز و استحباب
صحه می گذارند. سیرة صحابه و تابعان نیز بیانگر اهتمام آنان به زیارت قبور بزرگان، شهیدان و دیگر
درگذشتگان است. ولی در قرن اخیر برخی گروه های تندرو اسلامی ازجمله وهابیان و سلفیان به رهبری
ابن تیمیه با بد فهمی آیات قرآن و استناد به برخی روایات منسوخ، زیارت قبور درگذشتگان را حرام و حتی
زائر را مهدورالدم دانسته اند.
این نوشتار با ارائة آیات قرآن و روایات نبوی و بیان سیرة صحابه و تابعان در صدد اثبات مشروعیت و
استحباب زیارت قبور درگذشتگان است و در این راستا برخی روایات مورد استناد سلفیان در تحریم این
زیارت را نقل کرده و آنها را منسوخ دانسته است. در پایان نیز رفتار ابن تیمیه و پیروان او را بدعت دانسته
است.
زیارة قبور الموتی هی من الأمور المتفق علیها بین علماء الشیعة والسنة منذ قدیم الزمان وا
ثمرات متعددة منها تذکر اموت ویوم ال جزاء وتهمذیب النفس. وقد أشار القرآن الکریم إلی ذلک
فی سورة التوبة والکهف والنساء واستنبط کثیر من مفسری الشیعة والسنة جواز أو استحباب
زیارة القبور من هذه الآیات. کذلک کثیر من کتب ال حدیث عند العامة وا خاصة مملوءة بالروایات
التی تؤید صحة جواز واستحباب زیارة القبور. وکذلک سیرة الصحابة والتابعین أیضا تدل علی
إهتامهم بزیارة قبور کبار الشخصیات والشهداء وباقی الموتی. لکن فی القرن الأخیر ظهرت
بعض ال مجموعات المتطرفة إسلامیا من قبیل الوهابیة والسلفیة بقیادة ابن تیمیة حرموا زیارة القبور
بسبب عدم صحة فهمهم لآیات القرآن وباستنادهم علی بعض الروایات المنسوخة بالإضافة إلی
هدرهم دم الزائر.
هذا البحث وبتقدیم الشواهد القرآنیة والروائیة وبیان سیرة الصحابة والتابعین فی صدد إثبات
مشروعیة واستحباب زیارة قبور الموتی کا یذکر بعض الروایات التی یستند علیها السلفیون فی
تحریمهم وإثبات نسخها. ویثبت فی الختام کون عمل ابن تیمیة وأتباعه بدعة.
Visiting the graves of the dead, has long been agreed by Shia and Sunni scholars and has benefits such as being a reminder of death and the Day of Judgment and self-purification. The Quran too has mentioned it in Surahs of Tawbah, Kahf and Nisa and numerous Shiite and Sunni commentators have interpreted the permission or recommendation to visit the shrines. Also general and specialized Hadith books are full of traditions that endorse this permission and recommendation. Sire of companions and followers also shows their interest in visiting the graves of prominent figures, the martyrs and other deceased ones. In the past century, however, some radical Islamic groups including Wahhabis and Salafists led by Ibn Taimiyah, by misinterpreting Quran verses and referring to antiquated traditions, have regarded the visiting graves of the deceased as Haraam and even consider the visitor as mahdur al-dam. This paper, by presenting Quranic verses and Nabawi traditions and explaining the lives of his Companions and followers, attemptsto prove the legitimacy and Istihbab of Visiting the graves of the deceased and in this respect, presents some of the traditions cited by Salafists and considers them obsolete. Ultimately, it regards the behavior of Ibn Taimiyah and his followers as heresy.