Abstract:
دیپلماسی راه ابریشم ژاپن در سال 1997 نخستین کاربرد رسمی و آشکار استعاره راه ابریشم از سوی یک دولت در فضای پساشوروی برای تعامل با جوامع آسیای مرکزی به شمارمی آید. قدرت گفتمان روایی راه ابریشم ژاپن، اگرچه توانست به پیشرفت سریع دیپلماسی توکیو در آسیای مرکزی کمک کند، اما پس از رسیدن به نقطه اوخ خود در سال 2006 با رکود -اما نه افت- مواجه شد. هدف مقاله حاضر را، کشف روند تکاملی روایت راه ابریشم ژاپن در آسیای مرکزی و نسبت آن با کمربند اقتصادی راه ابریشم (بخش قارهای ابتکار کمربند و راه چین) تشکیل می دهد و این پرسش مطرح شده است که «قاعده حاکم بر بازی راه ابریشم ژاپن و چین در آسیای مرکزی کدام است و چرا؟» پاسخ اولیه این بوده است که «رویکرد توکیو درقبال کمربند اقتصادی راه ابریشم به دلیل معطوف بودن اولویت های امنیتی و زیرساختی ژاپن به جنوب و جنوب شرق آسیا و نیز وجود تنگناهای ژئوپلیتیک در اتصال به آسیای مرکزی به تدریج از عدم مشارکت به سمت تعامل مشروط و چندجانبه با بازی جمع جبری مضاعف تغییر کرده است». یافته های مقاله که به شیوه استنتاجی حاصل شده اند با اصلاح فرضیه فوق نشان می دهند که برهم کنش میان روایت های راه ابریشم ژاپن و چین در آسیای مرکزی هیچگاه خصمانه نبوده و میان مشارکت حداقلی و تعامل مشروط/چندجانبه در نوسان بوده است. درعوض، تضاد گفتمانی دو کشور برپایه حاصل جمع جبری صفر به سمت هندو-پاسیفیک میان روایت راه ابریشم دریایی چین و روایت هندو-پاسیفیک آزاد و باز (هپآب) ژاپن سوق یافته است.
Japan's Silk Road diplomacy, introduced in 1997, was the first official and overt use of the Silk Road phrase by a government in the post-Soviet era for interaction with the Central Asian societies. Although the power of narrative discourse of Japan's Silk Road diplomacy could help the rapid progress of Tokyo’s diplomacy in Central Asia, it faced stagnation –but not a decline- after reaching the pinnacle in 2006. The purpose of this article is to discover the evolutionary process of narration of Japan’s Silk Road policy in Central Asia and its relationship with the Silk Road Economic Belt (the continental section of China’s Belt and Road Initiative). The question is “what is the rule in Japan and China’s Silk Road game in Central Asia? and why?” The initial answer is that “since Japan’s security and infrastructural priorities are focused on South and Southeast Asia and due to the geopolitical predicaments in connecting with Central Asia, Tokyo’s stance on the Silk Road Economic Belt has gradually changed from non-participation to conditional and multilateral interaction in a game with double results of algebraic addition.” Findings of the article, based on inductive reasoning method, suggest after modification of the above-mentioned hypothesis that the interaction between the Silk Road narratives of Japan and China in Central Asia have never been hostile, and have swung from minimum participation to conditional/multilateral interaction. Instead, the conflicting discourses of the two countries on the basis of zero-sum algebraic addition over the Indo-Pacific has moved towards China’s Maritime Silk Road narrative and the free and open Indo-Pacific narrative of Japan.
Machine summary:
Silk Road Diplomacy جولاي ١٩٩٧ ازسوي ريوتارو هاشيموتو١ -نخست وزير وقت اين کشور- معرفي شـد، نخـستين ابتکار ديپلماتيک بين المللي به شمارمي آيد که با هدف مشخص بازسازي راه ابريـشم و اتـصال آسياي مرکزي با محيط پيراموني تدوين شده بود (٢٠٢٠:٢ ,Murashkin).
Free and Open Indo-Pacific (FOIP) از آنجاکه بازي چين و ژاپن در آسياي مرکزي و هندو-پاسـيفيک بـه طورمتقابـل از هـم تأثيرمي پذيرند و هر دو کشور به طور موازي ابتکارهايي براي گسترش زيرسـاخت و اتـصال در هر دو منطقه تدارک ديده اند، مقاله حاضر اين گزاره که «فهم برهم کنش هاي پکن و توکيـو در آسياي مرکزي تحت نمانام راه ابريشم بدون بررسي نسبت ميان هپـآب و راه ابريـشم دريـايي ممکن نيست » را مفروض پنداشته و اين فرضيه به آزمون گذاشـته اسـت کـه «رويکـرد توکيـو درقبال کمربند اقتصادي راه ابريشم به دليل معطوف بودن اولويـت هـاي امنيتـي و زيرسـاختي ژاپن به جنوب و جنوب شرق آسيا و نيز وجـود تنگناهـاي ژئوپليتيـک در اتـصال بـه آسـياي مرکزي به تدريج از عدم مشارکت به سمت تعامل مشروط و چندجانبـه بـا بـازي جمـع جبـري مضاعف ١ تغيير کرده است ».
Central Asia plus Japan (CAJ) هدف اين ابتکار صرفا ايجاد شبکه اي ارتباطي ميان ژاپـن و کـشورهاي آسـياي مرکـزي نبود، بلکه از آن مهم تر به دنبال تشويق گفـت وگوهـاي دورن منطقـه اي پيرامـون چـالش هـاي منطقه و دستيابي به راه حل هاي منطقه اي مشترک بـود.
(2019), “The Role of the Central Asian Region in China’s New Silk Road Economic Belt Project”, Eurasian Research Journal, 1(1): 66-81, Available at: https://dergipark.