Abstract:
ضمن حواشی نسخهای ازکتاب النهایة فی
مجرد الفقه والفتاوی تالیف شیخ طویسی (۴۶ق) به خط
ابوالحسن علی بن ابرلهیم بن حسن بن مویسی فراهانی
مورخ سال ۱٩۵ ق (موجود درکتابخانه جعفری درمدرسه
هندی شهرکریلاء ش ۷۲) بخشها یکوتاهی ا زچندکتاب
مفقود شیعی باقی مانده است. دراین مقاله ضمن محرفی
مفصل نسخه» بخشهای باقیمانده ازاین کتابها نقل
شده است
این کتابها عبارتند اززالجامع احمد یبن محمدبن ابینصر
برطی کوفی (۲۲۱ ق)؛ المشیخة حسن بن محبوب سزاد
بجلی (۲۲۴ق) الازگان ولمحالبرهان فیکمال شهررمضان
تالیف شیخ مفید (۴۱۳ق)؛ شرح النهایة قطبالدین سعید
بن هبقاللّه بن حسن راوندی 1 ق)؛ و یکی ازکتابهای
ابوجعف رمحمدینعلی بن حسن مقرینیشابوری (قرن ۶).
In the margins of a copy of the book,
Al-Nihāya Fi Mujarad al-Fiqh wa al-Fatāwī
written by Sheikh Ṭūsī (460 AH) in the
handwriting of Abū al-Ḥasan Ali ibn Ibrāhīm
ibn Ḥassan ibn Musā Farāhānī dated 591 AH
(available in the Ja’fari library in Madrisah
Hindi of Karbala, No. 72) some parts of several
missing Shiite books have been reflected. In
this article, while introducing the version in
detail, the remaining sections of these books
are quoted.
These books are: al-Jāme’ ‘Aḥmad ibn Muḥammad
ibn Abī Nasr Bazanṭī Kūfī (221 AH);
Al-Mashyakha Ḥassan ibn Maḥbūb Sarrād
Bajalī (224 AH); al-Arkān wa Lamḥ al-Burhan
fi Kamāl Shahr Ramaḍān by Sheikh Mufīd (413
AH); Sharh al-Nihāyah Quṭbuddīn Saīd bin
Hibatullāh bin Ḥassan Rāvandī (573 AH); And
one of the books of Abu Ja’far Muḥammad
ibn Ali ibn Ḥassan al-Muqrī Neyshābūrī (6th
century).