طلیعه؛ دفاع هویت‌ساز هشت‌ساله و رسالت ما Editorial

دفاع هویت ساز هشت ساله و رسالت ما هجوم تمام قدرت‌ها در 31 شهریور 1359 به نظام نوپا و تازه تأسیس جمهوری اسلامی که طرح نو و بی سابقه‌ای را در برابر نظریه‌های متداول سیاسی در شرق و غرب جهان مطرح می‌کرد واقعاً بی رحمانه بود؛‌ زیرا تمام سلاح‌ها و ابزار‌های جنگی خود را به کار گرفتند تا این نظام نوپا و ملت انقلابی را که بر اساس اصل عقلی «خودسامانی» به سامان سیاسی تازه‌ای دست یافته بود،‌ از هستی ساقط و آن را در هاضمه نظام سلطه هضم کنند. دشمن بعثی‌ می‌پنداشت که انقلاب اسلامی‌ با آشفتگی و به‌هم ریختگی و نابسامانی ناشی از تحول آغازین از یک سو، و از هم پاشیدگی ارتش و‌ عدم آمادگی نیروهای مسلح و حرکت‌های تجزیه طلبانه‌ از سوی دیگر روبروست و به اتکای همین ارزیابی با چراغ سبز و پشتیبانی غرب و شرق، بدون هیچ مانعی وارد قلمرو حاکمیتی جمهوری اسلامی شد و‌ بسیاری از شهرها را تصرف کرد؛ غافل از این‌که‌ این کشور ملتی فداکار و عاشورایی‌فرهنگ و کربلایی‌مرام، و رهبری حاذق و حکیم و مدبر همچون امام راحل(ره) دارد که همه در پرتو آموزه‌های مکتب اسلام پرورش یافته و به ارزش‌های برخاسته از سرچشمه زلال فرهنگ اسلامی آراسته‌اند. این پیروزی درخشان و بزرگ برخلاف ادعای تحریف‌گران که با جعل تاریخ از شکست دم‌ می‌زنند به‌واسطه اصرار و ایستادگی بر ارزش‌ها و مقاومت عزتمندانه و تکلیف مدارانه، برای ملت و کشور مقاوم و انقلابی ما حاصل شد و به تعبیر سکاندار بصیر انقلاب «پیروزی جمهوری اسلامی در جنگ تحمیلی مثل خورشید، روشن است. حال برای حفظ این «گنج جنگ» که با ایثار خون و شهادت و فداکاری صدها هزار نفراز بهترین فرزندان اسلام و ملت فراهم شده است چه باید کرد؟ کشورهای دنیا تعصبی شدید درباره حفظ تاریخ فداکاری گذشتگانشان و بزرگداشت آنان به خرج‌ می‌دهند.