Abstract:
هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش ذهن آگاهی بر انعطافپذیری شناختی و رضایت زناشویی زوجین سازگار بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب در سال 97-98 میباشد که با استفاده از تعداد مولفه (متغیرهای) پژوهش حجم نمونه مورد نیاز 260 نفر برآورد و به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها چهار پرسش نامه استاندارد سازگاری زناشویی باسبی و همکاران (1995)، باورهای ارتباطی آیدلسون و اپشتاین (1982)، پرسشنامه پنج وجهی ذهن آگاهی بائر و همکاران (2006) و پرسشنامه عمل و پذیرش بوند و همکاران (2007) بود که برای تجزیه و تحلیل دادههای بدست آمده از آنها از همبستگی و رگرسیون استفاده شد. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان دادند که بین باورهای ارتباطی، ذهن آگاهی، انعطافپذیری روانشناختی و کیفیت روابط زناشویی رابطه معنیدار وجود دارد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که بین میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل در مرحله پسآزمون تفاوت معناداری وجود دارد؛ بدین صورت که آموزش ذهنآگاهی به طور معناداری در «انعطافپذیری» و «رضایت زناشویی» زوجین موثر بوده است (001/ 0 >P ). از این رو توصیه می شود با آزموش ذهنآگاهی به این گروه از اعضای جامعه، به بالا بردن سطح روانشناختی و رضایت زناشویی و در نتیجه سازگار ماندن زوجین کمک شود.
Machine summary:
نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که بین میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل در مرحله پسآزمون تفاوت معناداری وجود دارد؛ بدین صورت که آموزش ذهنآگاهی به طور معناداری در «انعطافپذیری» و «رضایت زناشویی» زوجین مؤثر بوده است (001/0P واژههاي كليدي: ذهنآگاهی، انعطافپذیری شناختی، رضایت زناشویی، سازگار ماندن زوجین 1 .
حسینیو خواجویی زاده (1394) در پژوهشی با عنوان رابطه ذهنآگاهی با رضایت زناشویی در زنان و مردان متاهل شاغل در مدیریت بهزیستی استان کردستان نشان دادند که بین ذهن آگاهی کارکنان متاهل و رضایت زناشویی آنان رابطه مثبت و معناداری (p مرعشی و همکاران در سال (1391) در پژوهشی که تحت عنوان «تأثیر آموزش هوش معنوی بر بهزیستی روانشناختی، اضطراب وجودی و هوش معنوی، در دانشجویان دانشکده نفت اهواز» انجام دادند، نتایج تحلیل واریانسهای چند متغیری بیانگر افزایش معنیدار تمام مؤلفههای بهزیستی روانشناختی (شامل پذیرش خود، هدف و جهتگیری در زندگی، رشد شخصی، تسلط بر محیط، استقلال و خودمختاری و روابط مثبت با دیگران) و هوش معنوی و کاهش اضطراب وجودی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه است.
کاویانی، جواهری و بحیرایی (1384) برای اولین بار پژوهشی تحت عنوان بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش افکار خود آیند منفی، نگرش ناکارآمد، افسردگی و اضطراب بیماران سرطانی با پیگیری 06 روزه را در ایران انجام دادند.
Changes in mindfulness and emotion regulation in an exposure-based cognitive therapy for depression.
Three-year follow-up and clinical implications of a mindfulness meditation-based stress reduction intervention in the treatment of anxiety disorders, Gen Hosp Psychiatry;17:192–200.